مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله ها به هزاران قطعه می رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی Betcherrygah گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله های بزرگی به وجود می آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتیهای زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتیها مرغ عشقها را در دستههای چند ده هزارتایی حمل میکردند. در طول سفر چند هفتهای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا میرسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحد های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.




مرغ عشق حیوانی اجتماعی است و توانایی های بالایی دارد.این پرنده در رنگهای سبز،آبی،سفید،زرد و مخلوطی از این رنگها در بازار عرضه می شود. این حیوان توانایی تقلید صدا را هم داراست و میتوان تا حدودی به اوصحبت کردن را هم آموخت.اعمال و حرکات عاشقانه ی جفت ها، وابستگی آنها به هم ،توانایی دست آموز کردن پرنده ، آواز این حیوان، اجتماعی بودن آنها و… باعث جذب طرفداران زیادی برای این پرنده شده است.


مرغ عشق اهلی حیوانی است خجالتی، لیکن اگر از هنگام تولد با انسان خو بگیرد می تواند دست آموز شده و حتی مانند اکثر انواع طوطی ها تا حدودی سخن گوید.


مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر می باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شده است.
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی میباشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز میباشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی می باشد. دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیره اند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی میباشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه های بنفشی که ریش نامیده میشود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پایین به بالا جمع میشوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می باشد.
این گونه از پرندگان کوچک که از لحاظ طبقه بندی توسط برخی زیست شناسان در رده زیباترین طوطی های کوچک قرار می گیریند، از سرزمینهای آفریقایی به سایر نقاط جهان آورده شده اند. آنها بسیار کنجکاو، پر انرژی و البته دلربا هستند. اگر دقت کرده باشید متوجه شدید که اغلب اوقات رنگ آنها معمولا” همانند قسمتی از طیف رنگین کمان می باشد.
در طبیعت به کمک منقارقوی و شکل انگشتان پاهایش، دو انگشت رو به جلو و دو تا رو به عقب به راحتی از شاخهها بالا میرود. مرغ عشق حدودا در ۳ ماهگی بالغ میشود. برجستگی روی قاعده منقار در غالب پرندگان نر بالغ آبی روشن یا بنفشو در ماده بالغ قهوهای است. البته این رنگ در نابالغین کاملا مشخص نیست ضمن اینکه هنگام بیماری یا پیری رنگبتدریج کم میشود.
مرغ عشق ماده در هر نوبت به طور متوسط ۴-۶ تخم میگذارد. جوجهها ۱۶-۱۸ روز بعد از تخم بیرون آمده و۲۴-۲۸ روز در لانه میمانند. در طول این مدت جوجهها به شدت وابسته به مادر هستند.

منبع : totisanan.com