نمایش نتایج: از 1 به 1 از 1
  1. #1
    کاربر موثر

    تاریخ عضویت
    Jul 2012
    شماره عضویت
    9172

    تربیت و آموزش و سخنگو کردن کاسکو

    تربیت و آموزش ( مقدمه )

    هر کاسکو عادات مخصوص خود را دارد اما بهطور کلی میتوان کاسکوها را از لحاظ عادات و رفتارهایی که دارند، در چندین دسته کلی تقسیمبندی کرد
    کاسکوها از حدود 3 تا 4 ماهگی، بهطور کامل پر درمیآورند و از وقتی که رنگ چشم آنها زرد میشود، سن آنها از روی رنگ چشمها و رنگ انتهای پرهای دم قابل تشخیص نیست. همچنین نمیتوان از روی شکل ظاهری کاسکو به نر یا مادهبودن او پی برد. اگر به آنها نزدیک بشویم و قار بزنند و حالت حمله یا ترس به خود بگیرند، معلوم میشود که هنوز وحشی بوده و با انسان انس نگرفتهاند.
    اگر با نزدیکشدن به کاسکویی، او حالت مذکور را نشان ندهد و به راحتی اجازه بدهد به او نزدیک شوید و حتی سرش را نوازش کنید یا به منقارش دست بزنید، معلوم میشود که مرحله وحشیبودن و انس نداشتن با انسان را پشتسر گذاشته است.
    اگر دستتان را به یک پای کاسکو نزدیک کنید و فشار ملایمی به آن بدهید و کاسکو ابتدا یک پا و سپس پای دیگرش را روی دست شما بگذارد و به عبارتی روی دست شما بیاید، این حالت از لحاظ اهلیبودن پیشرفتهتر از حالت قبلی است اما اگر انتظار داشته باشید که با اولین برخورد حتی یک کاسکوی سخنگو سخنی را بگوید، این انتظار کاملا بیجاست زیرا حتی کاسکوهایی که توسط صاحب قبلی خود سخنگو شدهاند، مدتی طول میکشد تا اولین کلمه را در حضور صاحب جدید به زبان آورند؛ البته کشیدن سوتهای یادگرفته به علت نزدیکبودن تن آنها با تن صداهای طبیعی کاسکو، در اولین روزهای به خانهآوردن یک کاسکوی اهلی و سخنگو، عادی است. اما سخنگویی اغلب کاسکوهای سخنگو زمانی آغاز میشود که با زوایای محیط جدید زندگی و افراد خانواده آشنا شوند. در تمام موارد ذکرشده، بین هر کاسکو با کاسکوی دیگر تفاوت وجود دارد؛ ممکن است شما یک کاسکوی سخنگو را به خانه بیاورید و به محض برداشتن پوشش اطراف قفس، کلمه یا جملهای را بر زبان آورد و ممکن است یک هفته طول بکشد تا کاسکو بتواند کلمات و جملاتی را که آموخته تکرار کند.
    هوش کاسکوها نیز با هم متفاوت است. ممکن است یک کاسکو در تمام عمر طولانیاش نتواند تقلید صدای انسان را یاد بگیرد، همچنین ممکن است یک کاسکو پس از به حرفآمدن – درصورت آموزش صحیح روزانه – قادر به یادگیری یک کلمه در روز باشد.
    وقتی به کاسکوهای وحشی نزدیک میشوید، عموما قار میکشند. بعضی از آنها بدون اینکه از جای خود تکان بخورند، قار میکشند، برخی خودشان را به دیوارههای قفس میچسبانند و قار میکشند و بعضی هم چنان میترسند که خودشان را به این طرف و آن طرف قفس میکوبند.
    اگر شما انگشت خود را به طرف منقار کاسکوی وحشی ببرید، ممکن است دست شما را محکم گاز بگیرد و متعاقبا قار بکشد. شاید هم وحشتزده خود را به دیوارههای قفس بچسباند و قار بکشد یا با پروازهای کوتاه خودش را به دیوارههای قفس بکوبد.
    اگر شما غذایی را به منقار کاسکو نزدیک کنید؛ ضمن اینکه قار خواهد کشید، ممکن است غذا را با منقار خود بگیرد و پرتاب کند یا آن را با حالت تهاجمیای بگیرد، تکه تکه کند و کف قفس بیندازد. شاید هم آن را بگیرد و بین انگشتان پای خود قرار دهد و مشغول خوردن آن شود اما قارکشیدن برای تمام کاسکوهای وحشی تازه خریداریشده – کم و بیش – طبیعی و عادی است.


    ممکن است اسباببازیهای جدید موجب ترسیدن طوطی شما شود؛ بنابراین قبل از قرار دادن آنها بهعنوان اسباببازی دائم در قفس، سعی کنید در خارج از قفس طوطی را با آنهاآشنا کنید.




    چشمهای شفاف و براق نشانه سلامتی طوطی است، طوطیهای بیمار در حالت بیداری چشمانی نیمهباز دارند و اغلب نوعی ترشح از چشم آنها بیرون میآید.



    بعضی گیاهان خانگی برای طوطیهای شما سمیاند؛ بنابراین طوطی خود را از هر نوع گیاه خانگیای دور نگه دارید.




    در صورتی که کاسکوی شما کاملا اهلی شده باشد در همه حال – از جمله هنگام معاینات – به خوبی با شما همکاری میکند. به این تصویر توجه کنید که طوطی با اعتماد کامل، به پشت و روی دست صاحبش خوابیده است.



    بهنظر میرسد که زندگی کاسکو به بازی میگذرد اما از نظر طوطی هرکاری که او را مشغول میکند، یک کار جدی است. این طوطی با جدیت تلاش میکند جاسوئیچی چرمی را از کلیدها جدا کند.



    کاسکوها پرندههای بسیار بازیگوشی هستند؛ آنها با اسباببازیهای خود و بهخصوص اسباببازیهای جدید بازی میکنند.



    کاسکوها دوست ندارند کسی از جلو به آنها نزدیک شود؛ چنین حرکتی باعث ترساندن آنها میشود، پس بهتر است انگشت خودتان را مستقیما به آرواره پایین طوطی نزدیک کنید و کمی زیر چانه او را بخارانید و سپس مالیدن دست خود را به پشت گردن ادامه دهید.



    کاسکوها قبل از اینکه روی چیزی بنشینند، با منقار خود میزان محکمبودن آن را آزمایش میکنند؛ بنابراین وقتی میخواهید کاسکو را روی دست خود بنشانید، ابتدا منقارش را به دست شما نزدیک میکند؛ در این حالت نترسید و دستتان را عقب نکشید.



    کاسکوهای جوان دارای پلکهای تیرهاند؛ درحالیکه به تدریج و با افزایش سن، پلکهای آنها روشنتر میشود.



    طوطیهای ناخوش معمولا پرهای پف کرده دارند؛ ضمنا کاسکو به محض نزدیکشدن فردی غریبه – و گاهی حتی صاحب خود – بهطور موقتی پرهایش را به حالت پفکرده درمیآورد.




    نکات مهم در آموزش سخن گویی به کاسکوها


    از یاد دادن سوتهای ناهنجار و هر نوع صدای ناخوشایند و حرفهای زشت به کاسکو خودداری کنید. اگر کاسکو سوتها را با صدای بلند یاد بگیرد، وقتی چنان سوتها را بکشد، ممکن است شما یا دیگر افراد را ناراحت کند، به ویژه اگر صبح زود چنان سوتها را بکشد. سوتها، زنگها، آژیرها، صدای پرندگان، صدای حیوانات، صدای شرشر آب؛ صداهای سرفه، عطسه، خروپف و غیره زودتر از صدای صحبت کردن انسان توسط کاسکو یاد گرفته می شوند. سعی کنید تا می توانید صداها، کلمات و جملاتی را به کاسکو یاد بدهید که وقتی تکرار می کند موجب ناراحتی یا شرمندگی شما نشود. هر چه بیشتر جلوی کاسکو سوت بزنید، حافظه محدود کاسو با صدای سوتها بیشتر پر می شود و قدرت یادگیری سخن گویی آن کمتر می شود. کاسکویی که عادت به سوت زدن زیاد پیدا کند، چون سوت کشیدن برایش بسیار راحت تر از سخن گویی است، به جای حرف زدن، بیشتر سوت می کشد، اگر یک کاسکوی پیشرفته در سخن گویی، زیاد در معرض شنیدن سوتها قرار گیرد، ملاحظه خواهید کرد که کلمات یا عبارت را دذیگر زیاد تکرار نمی ک ند و بیشتر سوت می کشد. بنابراین تا می توانید با روش صحیح حرف زدن را به کاسکو یاد بدهید و از آموزش سوت به کاسکو خودداری کنید، زیرا لذت شنیدن سوت از کاسکو در مقابل حرف زدن کاسکو تقریباً هیچ است و اگر بخواهیم به یک کلمه حرف زدن کاسکو یک امتیاز بدهیم، باید به 10 نوع سوت کاسکو هم فقط یک امتیاز بدهیم.

    کاسکوهای وحشی، علاوه بر آن که به تازگی از محیط طبیعی و همنوعان خود جدا شده اند، برای وارد شدن به کشورهای وارد کننده، گاه تا یک ماه مجبورند شرایط تنش زای صیدشدن، انتظار در قفس های دسته جمعی، حمل و نقل، انتظار در کشورهای واسطه، حمل و نقل مجدد به کشور مقصد، انتظار در یکی از شهرهای کشور مقصد برای توزیع یا انتقال به یک شهر اصلی یا دیگر شهرها، ورود به پرنده فروشی های اصلی، انتقال به پرنده فروشی های جزیی در شهرستان ها، ورود به پرنده فروشی های جزء و انتظار در محیط ناخوشایند پرنده فروشی و سرانجام انتقال به خانه خریدار را تحمل کنند. بدیهی است کاسکوهایی که در جعبه یا قفسی کوچک از آفریقا تا کشور واسطه و سپس تا کشور ما حمل می شوند، در هر جعبه تعدادی از آنها ممکن است تلف شوند. کاسکوهای وارداتی در هر سن، اولاً وحشی هستند و ثانیاً تا زمانی که به خانه ای وارد نشوند و چند ماه پس از آن، حالت وحشی خود را حفظ می کنند.

    کاسکوهای وحشی، حتی وقتی توسط علاقه مندان آنها خریداری می شوند و به خانه ها وارد می شوند، بر حسب میزان رسیدگی به آنها به نوع رفتارهایی که با آنها می شود، مدت سه تا چهار ماه یا بیشتر طول می کشد تا از حالت وحشی درآیند و اهلی شوند. در این مدت، به محض نزدیک شدن هر کسی به قفس، کاسکو قار می شکد و البته قارکشیدن که در بین تمام کاسکوهای وحشی عمومیت دارد، شدت و ضعف دارد. برخی از آنها زودتر و برخی دیرتر با صاحب خود و محیط جدید زندگی عادت می کنند. طی مدتی که کاسکوها دوره اهلی شدن در خانه ها را می گذرانند، علی رغم تلاش صاحب آنها برای رسیدگی به تغذیه و نظافت آنها، این پرنده تا حدود یکی دو ماه، هر وقت کسی به آن نزدیک می شود، قار می کشد و زمانی آرام می گیرد که شخص از قفس دور می شود.

    اگر کاسکوی وحشی توسط یک فرد بی حوصله خریداری شود و به خانه آورده شود، مدت اهلی شدن آن طولانی می شود. چون این پرنده وحشی است و به زندگی در غیر از محیط طبیعت و به همراه والدین و همنوعانش عادت ندارد و چنان عقلی هم ندارد که زحمات صاحبش را درک کند و با وی زود مهربان شود یا در هنگام تغذیه و نظات قفس آرام بماند. پس تنها یک راه باقی می ماند و آن این است که صاحب کاسکوی وحشی از قبل رفتارهای حالت وحشی آن را بداند و پذیرفته باشد که رفتارهای ناشی از ترس کاسکو را تحمل کند و به تدریج آن را اهلی کند تا متعاقب اهلی شدن کاسکو، مرحله تربیت و آموزش سخن گویی را برای آن شروع کند.

    هرچه زمان بگذرد و شما با کاسکوی وحشی خوشرفتاری بیشتری کنید، ترس کاسکو از شما زودتر می ریزد و به تدریج سر و صدایش کمتر می شود و سرانجام شما را به عنوان دوست می پذیرد. در مرحله اهلی کردن، اگر می خواهید کاسکو زودتر به شما عادت کند، باید زمان بیشتری را روبه روی قفس در جایی که کاسکو قار نکشد، بشینید. کاسکوی شما هرچه بیشتر شما را ببیند، زودتر با قیافه شما به عنوان یک دوست و پرستار آشنا می شود و هرچه شما را کمتر ببیند، دیرتر با شما آشنا می شود و دیرتر اهلی می شود.

    در روزهای اول، وقتی شما آب و غذا و نظافت کاسکوی وحشی را تأمین کردید، دقایقی را در یک متری قفس کاسکو بشینید و کلماتی را بگویید یا سوت های زیبایی بزنید تا کاسکو به صداها و سوت های شما عادت کند. وقتی می خواهید غذا یا آب کاسکو را تعویض کنید، به آرامی کلماتی را به زبان بیاورید یا سوت های ملایمی بزنید. توجه داشته باشید که کاسکو انواع سوت ها و آوازهای پرندگان را به دلیل نزدیک بودن با زبان طبیعی خودش زودتر یاد می گیرد و سخن انسان را از وقتی یاد می گیرد که اولاً اهلی شده باشد، ثانیاً قدرت تقلید صدای انسان را داشته باشد. در مرحله اهلی کردن، توصیه می وشد عجله نکنید، رفتار خشن با کاسکو نداشته باشید و همواره با آن مهربان باشید تا این مرحله هرچه زودتر تمام شود. فراموش نکنید که اگر در مقابل رفتارهای وحشیانه و ناشی از ترس کاسکو، شما هم عصبانی شوید و با کاسکو خشونت کنید، ممکن است کاسکو خودش را به دیواره های قفس بکوبد و حتی سکته کند و بمیرد. باز هم توصیه می شود که در نگهداری و پرورش کاسکو، شما باید این حقیقت را به خاطر داشته باشید که کاسکو عمری کمتر از عمر شما نخواهد داشت و لذا باید چند ماه رفتارهای ترس آلود آن را تحمل کنید. اگر می خواهید معنی این تحمل را خوب بفهمید، به رفتارهای نوزاد انسان توجه کنید و بیندیشید علی رغم آن که یک نوزاد، «بچه آدم» است، تا چند سالگی شما باید پرستاری آن را به عهده داشته باشید و فقط با آن مهربانی کنید، یعنی حتی بچه اناسن هم تا چند سالگی چیزی نمی فهمد که بخواهد مطیع شما باشد. در حالی که تربیت پذیری بچۀ انسان از هفت سالگی شروع می شود، چگونه است که شما توقع دارید که یک کاسکوی وحشی که هیچ تجربه ای در زندگی با شما ندارد، زود رام شما شود و طبق میل شما رفتار کند! در مقایسه با بچه انسان که تا هفت سالگی هرگونه رفتار خشن و تنبیه برای آن قدغن و مضر است، شما کافیست در مورد یک کاسکوی وحشی، فقط حدود دو ماه تحمل داشته باشید تا دیگر قار نکشد و حدود دو ماه دیگر هم تحمل کنید تا آرام شود و به مرحله تربیت پذیری برسد.


    زمان سخن گو شدن کاسکوها

    کاسکوهای وارداتی کاملاً وحشی هستند و از نزدیک شدن شما یا هر چیز به قفسشان می ترسند و به میزان کم تا زیاد قار می کشند. این کاسکوها (جوجه ها یا کاسکوهای بالغ)، تا زمانی که تحت تربیت انفرادی قرار نگیرند، حالات وحشی خود را حفظ می کنند. وقتی کاسکوی وحشی وارد خانۀ فردی می شود، برحسب این که صاحبش چگونه رفتاری با آن داشته باشد و چه مقدار وقت خودش را صرف آن کند و شیوۀ تربیتی اعمال شده روی آن چه کیفیتی داشته باشد، 2 تا 4 ماه یا بیشتر طول می کشد تا اهلی شود (البته اگر تلاشی برای اهلی کردن آن نشود، ممکن است تا یکی دو سال هم اهلی نشود). پس از اهلی شدن، ملاحظه می شود که به تدریج کلماتی را که بارها شما برای آن تکرار کرده اید، به زبان می آورد. وقتی کاسکو اولین کلمه را به زبان آورد، شما به این نتیجه می رسید که کاسکوی شما قدرت تقلید صدای انسان را دارد. از این پس، میزان فراگیری کلمات تکرار شوند توسط شما به دو عامل بستگی دارد:

    عامل اول، هوش کاسکو در یادگیری تقلید صدای انسان است و عامل دوم، روش آموزش شماست. هرچه کاسکو از لحاظ ژنتیکی قدرت تقلید صدای انسان را بیشتر داشته باشد و هرچه روش شما در آموزش کاسکو صحیح تر و منظم تر باشد، سرعت یادگیری کلمات، عبارات و جملات توسط کاسکوی شما بیشتر خواهد بود و هرچه زمان بگذرد و شما در آموزش سخن گویی وقت بیشتری به آن اختصاص دهید، کلمات، جملات، سوتها، صداها و حرکات بیشتری را یاد می گیرد.

    یک کاسکوی با هوش ممکن است ظرف مدت کوتاهی کلمات و جملات زیادی را یاد بگیرد. در حالی که یک کاسکوی کم هوش، ممکن است حتی پس از سال ها، فقط چند کلمه بیشتر نتواند حرف بزند. این نکته ثابت می کند که ارزش و قیمت کاکسوهای سخن گو بسیار متفاوت است و شما در هنگام خرید یک کاسکوی سخن گو باید براساس میزان سخن گویی آن پول بپردازید. به هر حال زمان سخن گو شدن کاسکوی شما معمولاً وقتی فرا می رسد که به طور کامل یا نسبتاً کامل اهلی شده باشد. اما هیچ کسی با دیدن یک کاسکوی وحشی یا اهلی نمی تواند به قابلیت سخن گو شدن آن پی ببرد. همچنین نمی تواند تعیین کند که یک کاسکو تا چه حدود قابلیت پیشرفت در سخن گویی را دارد. در واقع فقط با گذشت زمان است که صاحب کاسکو می تواند با توجه به کاری که روی کاسکو انجام داده است، در مورد قابلیت سخن گویی کاسکوی خودش اظهار نظر کند. وقتی یک کاسکوی وحشی در خانه ای اهلی شود و در طول مدت اهلی شدن، صاحبش به میزان کم و بیش کلماتی را برای آن تکرار کرده و پس از اهلی شدن برای آن کلاس های منظمی را گذاشته و با روش صحیح سخن گویی را به آن آموزش داده است، پس از یک ماه که از اهلی شدن و آموزش دیدن کاسکو گذشته باشد، باید بتواند کلمه یا کلماتی را که یاد گرفته است، تکرار کند.

    آموزش سخنن گویی به کاسکو موضوعی پیچیده است. به عبارت دیگر نمی توان آموزش کاسکو را جوری بیان کرد که برای تمام کاسکوها و در هر سنی موفقیت آمیزترین شیوه باشد. به طور مثال، اگر جوجه کاسکو در سن 4 تا 6 هفته از والدینش جدا شود و به طور دستی تغذیه و مراقبت شود، چنان چه شخص موفق به زنده نگه داشتن آن شود، تا سه ماهگی یا بیشتر کاملاً پر در می آورد و در طول این مدت خلق و خوی وحشی را از والدین نمی گیرد که صاحبش نیاز به اهلی کردن آن داشته باشد. در این مورد جوجه ها به خوبی با صاحب خود خو می گیرند، اما تا 6 الی 12 ماهگی (جوجه های دم سیاه) و 12 الی 18 ماهگی (جوجه های دم قرمز) قدرت سخن گویی پیدا نمی کنند.

    شما باید با رفتارشناسی کاسکوی خود در هر سنی که هست کاملاً آشنا شوید تا بتوانید مراحل اهلی کردن و آموزش سخن گویی به آن را خوب تر پیش ببرید و حوصله شما از تعلیم آن سر نرود. کاسکوی شما اگر سخن گو هم باشد، باید روزانه تحت تعلیم قرا رگیرد تا اولاً کلمات و جملاتی را که یاد دارد، از یادش نرود، ثانیاً بر تعداد لغات و جملاتی که بلد است، افزوده شود. از آن جا که عمدۀ کاسکوهایی که مردم از بازار می خرند، کاسکوهای وارداتی وحشی هستند، آموزش جدی سخن گویی به کاسکو باید از زمانی شروع شود که اهلی می شود و قدرت تمرکز حواس برای آموزش دیدن از مربی خود را پیدا می کند.

    قبل از آن که بخواهید برنامه آموزش سخن گویی را برای کاسکوی خود به اجرا درآورید و بهتر بگویم قبل از آن که بخواهید اقدام به خرید یک کاسکو به منظور سخن گو کردن آن کنید یا یک کاسکوی سخن گو بخرید، باید سؤالات زیر را از خود بپرسید:

    1ـ آیا اصولاً در تصمیم هایی که می گیرید، فردی مصمم هستید؟

    2ـ ایا واقعاً به کاسکو عشق می ورزید؟

    3ـ آیا مطمئن هستید که می توانید اصول تغذیه و بهداشت کاسکو را به طور منظم رعایت کنید؟

    4ـ آیا از میزان حوصلۀ لازم برای آموزش کاسکو برخوردارید؟

    5ـ آیا می توانید وقت لازم از روز را وقف کاسکوی خود کنید؟

    6ـ اگر خودتان واجد شرایط لازم برای نگهداری و آموزش کاسکو نیستید، آیا فرد دیگری در خانه شما هست که مایل باشد همچون یک فرزند از کاسکو مراقبت کند و با آن سرگرم شود و به آن آموزش دهد؟

    اگر جواب سؤالات فوق مثبت است، می توانید به خرید یک کاسکوی وحشی یا سخن گو اقدام کنید و مطمئن باشید که از داشتن آن لذت خواهید برد. اما اگر دمدمی مزاج هستید و از روی هوس و دیدن سخن گویی کاسکو در خانۀ شخص دیگر، میل لحظه ای به داشتن کاسکو در شما ایجاد شده است، بهتر است از خرید کاسکو تا وقتی کاملاً مصمم نشده اید، صرف نظر کنید؛ زیرا کاسکو وقتی به خانه شما وارد شود و پس از مدتی به شما عادت کند، توقع کدارد که شما جای زن، شوهر، فرزندان، والدین یا همنوعانش را پر کنید و اگر نکنید، دچار افسردگی می شود و اقدام به کندن پرهایش می کند. همچنین اگر یک کاسکوی سخن گوی پیشرفته خریداری کنید یا خودتان یک کاسکوی وحشی را به مرحلۀ بالایی از سخن گویی برسانید و پس از مدتی از حرف زدن با کاسکو و تکرار کلمات یاد گرفته توسط کاسکو خودداری کنید، به تدریج از علاقۀ کاسکو برای حرف زدن کاسته می شود و لغات و جملات آموخته را فراموش می کند و چنان کاسکو ممکن است حتی با شروع آموزش سخن گویی مجدد، قدرت اولیۀ خود را باز نیابد. بنابراین توجه داشته باشید که اگر سخن گویی کاسکو مورد علاقه شماست و به خاطر این ویژگی حاضر شده اید که مبلغ نسبتاً زیادی را بپردازید، این را باید بدانید که کاسکوی سخن گو همچون یک قالیچه نفیس نیست که آن را کف اتاق بیندازید و یکسال هم به مسافرت بروید و پس از بازگشت، نفاست آن حفظ شود و حتی قیمت آن بیشتر شود. وقتی شما یک کاسکوی سخن گوی پیشرفته را خریداری می کنید یا کاسکویی را به مرحله پیشرفتۀ سخن گویی می رسانید، به این نکته توجه داشته باشید که فقط تأمین آب و غذا و نظافت برای آن کافی نیست، بلکه کاسکو به همدمی مشما و بازی با شما و حرف زدن با شما نیاز دارد و اگر به اندازۀ کافی با آن همدم نشوید، نه تنها پیشرفت بیشتری نخواهد کرد، بلکه قطعاً پسرفت خواهد کرد و این امکان وجود دارد که به تدریج از سخن گویی بیفتد و به سمت حالت وحشی پیشرفت کند.

    یکی از بزرگترین مشکلات نگهداری دو کاسکو در خانه (حتی یک جفت کاسکوی نر و ماده جور شده با هم) یا داشتن یک کاسکو و یک پرندۀ دیگر یا یک کاسکو و یک حیوان خانگی، سرگرم شدن کاسکوها با هم یا حسادت آن ها نسبت به یکدیگر یا حسادت کاسکو نسبت به پرندۀ دیگر یا حیوان خانگی و پیشرفت نکردن کاسکو در سخن گویی و کم شدن سخن گویی کاسکوی سخن گو است. بنابراین دقت داشته باشید که اگر می خواهید چنین اتفاقی نیفتد، هرگز یک کاسکوی سخن گوی پیشرفته را تحت شرایط حسادت ورزیدن یا سرگرم شدن با کاسکو یا پرنده یا حیوان دیگر یا بی توجه ای قرار ندهید.


    ماهیت سخن گویی کاسکوها

    کاسکو یا دیگر طوطی ها و سایر پرندگان تقلید کنندۀ صدا تا زمانی که اهلی نشوند و شما به آن ها چیزی یاد ندهید، آن ها هم چیزی یاد نمی گیرند. به عبارت دیگر کاسکو در حالت زندگی در خانۀ شما، اگر تلاشی برای یاد دادن کلمات و جملات به آن نکیند، حتی ظرف چندین سال هم سخن گو نخواهد شد. البته ممکن است شما یک کاسکوی وحشی را به خانه خود ببرید و در مدت چند ماه ضمن مراقبت هایی که از آن می کنید، ترس آن از نزدکی شدن شما به قفسش بریزد و دیگر قار نکشد، سوت ها و صداهای طبیعی خودش را درآورد، روی دست شما بیاید و وقتی درب قفس را باز می کنید، از قفس خارج شود و بالای قفس بنشیند و گاهی پروازهای کوتاه در داخل اتاق داشته باشد و بدون آن که شما آن را تمرین دهید، صداهایی را که می شنودریال مثل صدای زنگ تلفن، موبایل، زنگ خانه و هر صدای دیگر؛ آن ها را به حافظه خود بسپرد و در هنگام سخن گفتن آن ها را تکرار کند. اما باید این حقیقت را بدانید که اگر میل دارید کاسکو کلمات و جملات مورد علاقه شما را بگوید، از وقتی که اهلی می شود، باید آن کلمات و جملات را با روش صحیح به کاسکو یاد بدهید؛ در غیر این صورت نباید از کاسکو انتظار داشته باشید که کلمات و جملات نشنیده یا کم شنیده را برای شما تکرار کند. برای کاسکو زبان فارسی، ترکی، انگلیسی و غیره یا هیچ صدایی غیر از صداهای طبیعی خودش، تفاوت ندارد. کاسکو فقط صداهایی را که به اندازۀ کافی و در شرایط مناسب می شنود، یاد می گیرد و فرقی نمی کند که صدای شُر شُر آب باشد یا زنگ تلفن یا کلمات، عبارات و جملاتی به هر زبان.

    اهلی کردن و تربیت کاسکو( قدم به قدم )


    وقتی کاسکو را از محیطی که به آن عادت دارد به مکان جدیدی منتقل می کنید، باید به آن قدری زمان بدهید تا به محیط جدید عادت کند. برای این کار بهترین اقدام این است که قبل از ورود کاسکو به محیط جدید، باید قفس آن را کاملاً آماده کنید وبه محض رسیدن کاسکو به محیط جدید، آن را داخل قفس رها کنید.بعد باید کاسکو را تنهابگذارید تابه تدریج بامحیط اطراف خود و افراد خانواده آشناشود. گاهی اوقات یک کاسکوی جدید پس از قرار گرفتن در قفس، به مدت یکی دو روز غذا نمی خورد. در این صورت تلاش شما برای غذا دادن به آن، بیشتر موجب ناراحتی اش می شود.

    پس از آن که کاسکو مشغول غذاخوردن شد، شما می توانید به قفس نزدیک شوید تا کاسکو با شما آشنا شود. اگر نزدیک کردن دست به کاسکو آن را ناراحت نمی کند، می توانید این کار را انجام دهید.

    شخصیت هر کاسکو خاص خودش است. برخی زود با صاحب خود و افراد خانواده آشنا می شوند وبرخی دیر. کاسکوهایی که قبلاً صاحب دیگری داشته اند، ممکن است مدتی طول بکشد تا صاحب قبلی خود را فراموش کنند و به صاحب جدید عادت کنند.

    کاسکوهای وارداتی باید با روشی متفاوت به محیط جدید خود عادت کنند. این گونه کاسکوها به علت صید شدن از طبیعت، عاد به بودن در کنار مدرم ندارند. از آن جا که کاسکو پرنده ای با هوش، عاطفی و بسیار حساس است و عملایت صید و حمل و نقل آن ها با خشونت و بی تفاوتی عوامل دست اندرکار توام است، معمولاً کاسکوهای وحشی وارداتی خاطرات بدی از انسان دارند. به همین دلیل وقتی در قفس قرار می گیرند، به محض نزدیک شدن فرید به آن ها، عکس العمل شدیدی نشان می دهند، رفتارهای ناخوشایندی کهاز هنگام صید کاسکوهای وحشی تا زمان مستقر شدن آن ها در پرنده فروشی های کشورهای وارد کننده با آن ها می شود، شامل: صید آن ها با دستکش چرمی از داخل لانه طبیعی، جدا کردن آن ها از والدین، قیچی کردن خشن پرها؛ انداختن تعداد زیادی از آن ها داخل یک جعبه، واکسن زدن به آن ها؛ حمل و نقل نامناسب، سفر طولانی و گذراندن دوره قرنطینه در کشورهای مقصد می شود (البته واکسیناسیون و قرنطینه مربوط به کاسکوهایی می شود که صید و صادرات آن ها به طور قانونی انجام می شود).

    کاسکو وقتی با شما آشنا شود، ممکن است داوطلبانه روی دست شما بیاید و از سر و کول شما بالا رود و با موهایتان بازی کند و اگر حرف زدن یادگرفته باشد، برایتان کلمات یا جملاتی را به زبان می آورد که اگر برای هزارمین بار هم باشد، شما از شنیدن آن ها لذت می برید. اما اگر با شما آشنا نباشد، اجازه دست زدن به هیچ قسمت از بدنش را به شما نمی دهد و در مقابل تلاش شما برای گرفتنش به شدت مقاومت می کند و در حالی که با چنگال هایش محکم سیم های قفس یا چوب نشیمنگاه را گرفته است، با منقارش دست شما را تعقیب می کند که به بدنش دست نزنید و ممکن است گاز سختی از شما بگیرد. کاسکوی وحشی تازه خریداری شده، معمولاً در هنگام نزدیک شدن شما به قفس چنان داد و فریاد راه می اندازد که شما خیال می کنید اگر تلاش خود را برای دست زدن به آن یا گرفتنش ادامه دهید، هم به خودتان آسیب می رسد و هم به کاسکو. لذا باید از عجله کردن و اصرار ورزیدن برای دوست شدن سریع با کاسکوی وحشی به شدت پرهیز کنید. به طور کلی تا کاسکو احساس امنیت نکند، به خواسته شما عمل نمی کند و شما باید فوق العاده صبور باشید و به تدریج اعتماد کاسکو را جلب کنید تا بتوانید یک کاسکو دست آموز، با تربیت و خوب از آن بسازید.

    حمام دادن کاسکو

    در طبیعت کاسکوها زیر باران دوش می گیرند و اگر نیاز به حمام گرفتن داشته باشند و مدتی باران نباریده باشد، معمولاً لب رودخانه ها آب تنی می کنند. کاسکوها پس از آب تنی، چندین بار بدن خودرا با شدت تکان می دهند و بال می زنند تا مقدار زیادی از آب بدنشان به اطراف پاشیده شود و سپس به کمک منقار خود مشغول پَر آرایی می شوند. کاسکو نیز مانند پرندگان دیگر می تواند سر خودش را از طرف چپ و راست تا 180 درجه بچرخاند. بنابراین در هنگام خشک کردن بدن و پَر آرایی، به راحتی می تواند تمام سطح بدنش را با منقارش آبگیری و خشک کند و نسبت به آراستن پرهای خود اقدام کند.

    در انتهای دنبالچه کاسکو یک غده مولد چربی وجود دارد که کاسکو با منقارش از آن غده، چربی می گیرد و تمام پرهایش را چرب و درخشنده می کند. چربی مالیده شده به پرها به همراه چربی طبیعی پوست، به علت قرار داشتن در معرض هوا و دمای بدن، دایماً در حال خشک شدن و تغییر ماهیت است. کاسکو در هر روز حدود یک سوم اوقات خود را مشغول خاراندن نقاط مختلف پوست و شوره برداری از آن می کند و متعاقب چند دقیقه خاراندن، تکان شدیدی به بدن خود می دهد و به این ترتیب، چربی های خشک شده و پوشیرهای کَنده شده از بدنش جدا می شود. این ذرات به قدری سبک است که تا مدتی در هوا معلق می ماند. کاسکو متعاقب هر بار خاراندن بدن و تکان دادن خود، مجدداً از غده چربی انتهای بدنش، چربی می گیرد و چربی تازه را به پرهای خود می مالد و آن ها را درخشان و تازه می کند. این عمل کاسکو، در واقع رعایت نظافت و بهداشت طبیعی پوست و پرها است که باعث تمیز و درخشنده ماندن پرها و پوست بدن کاسکو می شود و به این عمل پَر آرایی گفته می شود.

    وقتی از کاسکو در خانه نگهداری شود، با دور افتادن از محیط طبیعت و محروم شدن از حمام گرفتن در زیر باران یا احتمالاً در کنار آب های جاری، شما بایست هفته ای یک بار در زمستان و دوبار در تابستان کاسکو را حمام دهید تا پرهایش همواره حالت شادابی، لطافت و درخشندگی را حفظ کند.

    برای حمام دادن کاسکو، هر فرد ممکن است شیوه خاصی را اعمال کند و این کار قاعده خاصی ندارد. فقط باید مراقب بود که به کاسکو آسیب نرسد، سرما نخورد و دچار استرس نشود. حمام دادن یک کاسکوی اهلی یا سخن گو کار ساده ای است و چون چنان کاسکوها بارها توسط صاحب خود حمام گرفته اند، در هنگام حمام گرفتن هیچ مقاومتی نمی کنند و از حمام گرفتن لذت می برند. اما کاسکوهای وحشی به محض پاشیدن آب روی آن ها، شروع یه قار کشیدن می کنند. در ذیل روش تجربه شده در حمام دادن کاسکوهای وحشی و نیز کاسکوهای اهلی و سخن گو تشریح می شود:

    (1) حمام دادن کاسکوهای وحشی

    قفس جوجه یا کاسکوی وحشی بالغ را به آرامی به داخل حمام ببرید. آشغال های جمع شده روی سینی کف قفس را در ظرف آشغال تخلیه کنید. به سینی کف قفس آب بپاشید تا آشغال ها و فضولاتی که به طول «شُل» به کف سینی چسبیده است، حتی الامکان با داغ جدا شود. سپس داخل سینی آب داغ بریزید و آن را کناری بگذارید تا در طول مدت حمام دادن کاسکو، فضولاتی که به سختی به کف سینی چسبیده است با آب داغ خیس بخورد. پس از حمام دادن کاسکو، آب و فضولات خیس خورده داخل سینی را تخلیه کنید و با آب داغ پرفشار به شستشوی کامل و آب کشیدن سینی اقدام کنید. سپس آن را به دیوار تکیه دهید تا کاملاً خشک شود. در جریان شستشوی سینی، پس از پاک کردن فضولات با آب داغ، می توانید بقایای فضولات چسبیده به سینی را با مایع ظرفشویی و بُرس هم بشویید و بعد اقدام به آب کشیدن و خشک کردن آن کنید.

    از همان ابتدا که مشغول خیس دادن فضولات چسبیده به کف سینی قفس می شوید، قدری آب داغ هم به تمام نقاط قفس بریزید تا فضولات خشک یا نمیه خشک چسبیده به سیم های قفس هم خیس بخورد. سپس در قبل یا بعد از نظافت نهایی سینی، سیم های قفس را هم یکبار با برس آغشته به مایع ظرفشویی تمیز کنید و سپس قفس را هم آب بکشید.

    کاسکوی وحشی در چند نوبت اول، مانند بچه ها از حمام گرفتن خوششان نمی آید و ممکن است مقاومتی از کم تا شدید در مقابل ریخته شدن آب به بدنش نشان دهد. اما اغلب کاسکوهای وحشی به زودی به حمام گرفتن عادت می کنند. به ویژه اگر سعی کنید آرامش کاسکو حفظ شود و اعتمادش نسبت به شما جلب شود. همین طور که شما مشغول نظافت و آب ریختن به سینی و قفس هستید، کاسکوی وحشی بیشتر آماده ریخته شدن آب روی خودش می وشد. در نوبت های اول که کاسکو عادت به حمام گرفتن ندارد، فقط به پاشیدن آب ولرم روی بال ها، پشت و پرهای شکن آن اکتفا کنید. آب را ملایم به بدن کاسکو بپاشید و از دست زدن به بدن یا تلاش برای ریختن آب به زیر بال های کاسکوی وحشی خودداری کنید. اگر کاسکو زیاد بی تابی می کند، حمام دادن را هر چه زودتر به اتمام برسانید؛ یعین فقط ظرف 20 ثانیه مقداری آب به تمام نقاط بدن به جز سر کاسکو بپاشید. سپس برحسب شرایط هوا از لحاظ میران گرمی و سردی، اجازه دهید کاسکو خودش را خشک کند یا در خشک کردن بدن کاسکو به آن کمک کنید. برای این کار، حوله ای با ضخامت و بزرگی مناسب روی کاسکو بیندازید و سعی کنید قبل از آن که کاسکو واکنش نشان دهد، با سرعت کاسکو را داخل حوله بپیچید. سپس آن را در دو دست خود بگیرید واز حمام خارج کنید و با فشار دادن ملایم دست خود به نقاط مختلف بدن کاسکو، تا حد امکان از پرهای کاسکو آبگیری کنید. متعاقباً کاسکو را داخل قفس یا روی قفس قرار دهید و با حرارت ملایم سشوار اقدام به خشک کردن آن کنید.

    در هوای گرم، کاسکو را فقط با حوله قدری آبگیری کنید و بگذارید خشک کردن کامل بدن کاسکو توسط خودش انجام شود. هرگز حوله را روی بدن کاسکو به دو طرف یا به شکل چرخشی نکشید، زیرا موجب شکستن ساقۀ انشعابات پرها و نمدی شدن آن ها می شود. حوله را فقط با ملایمت روی بدن کاسکو فشار دهید و / یا دستتان را در جهت خواب پرها بکشید. اگر هوا گرم و آفتابی باشد، می توانید قفس کاسکو را حداکثر به مدت 5 تا 7 دقیقه در آفتاب بگذارید تا هم کاسکو از نور آفتاب استفاده کند و هم بدنش زودتر خشک شود. قرار دادن طولانی مدت کاسکو در زیر نور خورشید، ممکن است برای کاسکو خطر مرگ به دنبال داشته باشد. اغلب کاسکوها در هر سنی که باشند، پس از حمام گرفتن، چند تکان شدید به بدن خود می دهند و با چند بار بال زدن نسبت به پاشیدن آب پرها به اطراف اقدام می کنند و متعاقباً مشغول پَر آرایی می شوند. اما در هوای سرد باید سعی کنید هرچه زودتر پَرهای کاسکو را با استفاده از حوله و سشوار خشک کنید تا سرما نخورد.

    کاسکوی رام نشده در هر نوبت که حمام داده می شود، از نوبت قبل کمتر بی تابی می کند و به تدریج از حمام گرفتن لذت می برد و کار شما بسیار آسان و لذت بخش می شود. البته در خصوص حمام گرفتن نیز رفتار کاسکوها یکسان نیست، ولی بیشتر آن ها پس از مدتی به خوبی از حمام گرفتن لذت می برند و خودشان را در اختیار شما قرار می دهند. باید به خاطر داشته باشید که حمام دادن کاسکوی وحشی باعث می شود که طول مدت اهلی شدن آن کمتر شود و با صاحب خود زودتر صمیمی شود. در خصوص حمام دادن کاسکوهای وحشی به نکات زیر توجه کنید:

    (1) کاسکویی که برای اولین بار به خانه ای وارد می شود (خانۀ اولین صاحب)، وحشی محسوب می شود. این کاسکو تا این زمان هیچ تجربه ای از حمام گرفتن ندارد.

    (2) کاسکو را پس از وارد کردن به منزل خود، تا مدت 3 هفته حمام ندهید تا در خانه شما آرامش بگیرد و اعتمادش نسبت به شما جلب شود.

    (3) در پایان هفته سوم، آن را به حمام ببرید و پس از نظافت قفسش، به آرامی و به مدت بسیار کوتاه دوش آب ولرم را (به جز سرش)، به طرف بدنش بگیرد. کاسکو در این هنگام قار می کشد. برای جلوگیری از به هیچان درآمدن کاسکو، در سه نوبت اول حمام دادن، هر 15 ثانیه به مدت 5 ثانیه آب روی کاسکو بپاشید و سه بار پاشیدن آب روی نقاط مختلف بدن کاسکو را تکرار کنید. یا یکبار به مدت حدود 20 ثانیه به آن آب بپاشید و حمام دادن را تکرار کنید. پس از عادت کردن کاسکو به حمام گرفتن، بی تابی آن تمام می شود و شما می توانید مدت بیشتری آب به بدن کاسکوی وحشی بپاشید. همچنین در هر زمان که کاسکو در مقابل پاشیدن پرفشار آب به بدنش بی تابی نکند، می توانید انگشت خودتان را به جای شیلنگ آب بگیرید و آب را به فشار مناسب (فشاری که کاسکو را ناراحت نکند)، به بدن کاسکو بپاشید.

    پس از انمام حمام دادن، کاسکو را داخل حوله ای بپیچید، بدنش را آبگیری کنید و سپس آن را از فاصله 40 سانتی متری خشک کنید. در چند نوبت اول حمام دادن، ممکن است کاسکو بی تابی کند و قار بکشد. اما کاسکو، به زودی به حمام گرفتن عادت می کند و مطمئناً در نوبت بعدی با اشتیاق بیشتر و بی تابی کمتر اجازه می دهد که شما حمامش بدهید. مراحل حمام دادن کاسکوی وحشی نیز مثل کاسکوهای اهلی و سخن گو است، فقط باید به خصوص در دفعات اول، مراعات ترس کاسکوی وحشی را بکنید تا پس از چند نوبت حمام گرفتن به آن عادت کند.

    (2) حمام دادن کاسکوهای اهلی و سخن گو

    کاسکوهای اهلی ، به ویژه کاسکوهای سخن گو، پرنده های قیمتی هستند و آن ها نیز مدتی طول می کشد تا با خانه شما و خود شما آشنا شوند. لذا نباید انتظار داشته باشید که چون یک کاسکوی اهلی یا سخن گو خریده اید، از همان روز اول، کاسکو با شما صمیمی باش. در واقع هر بار که صاحب یک کاسکوی اهلی یا سخن گو آن را به فرد دیگری می فروشد، مدتی طول می کشد تا کاسکو بتواند صاحب قبلی خود را فراموش کند و با صاحب جدیدش خود بگیرد. البته برخی از کاسکوهای اهلی و سخن گو چنان حساسند که با وارد شدن به خانه ای جدید، شروع به پَرکَنی می کنند. فراموش نکنید که کاسکو حافظه ای قوی دارد و خاطراتش را به زودی فراموش نمی کند. بنابراین تحت شرایط جدید،باید همواره در حفظ آرامش آن بکوشید تا هرچه زودتر به شما عادت کند و دچار تنش روحی و پَرکَنی نشود.

    کاسکوهای اهلی و سخن گو بارها و بارها توسط صاحبان خود حمام گرفته اند. لذا در هنگام حمام گرفتن، نه تنها بی تابی نمی کنند، بلکه از استحمام لذت می برند، مشروط بر آن که پاشیدن آب به آن ها با خشونت یا شوخی های ناراحت کننده توام نباشد. در هنگام حمام دادن اغلب کاسکوهای اهلی و سخن گو، شما می تو انید به راحتی به بدن و زیر بال های آن ها آب بپاشید. شما می توانید به اندازۀ یک قاشق چایخوری شامپوبچه در یک ظرف بریزید و روی آن آب گرم اضافه کنید و روی بدن و زیر بال های کاسکو بپاشید و اگر ممکن باشد، با ملایمت دست یا اسفنج آغشته به آب شامپودار را در جهت خواب پرها بکشید. البته استفاده از شامپو ضرورت چندانی ندارد، زیرا هدف از حمام دادن کاسکو بر طرف کردن چرک یا چربی روی پوشت بدنش نیست. کاسکو چنی کاری را به طور غریزی و ضمن عمل پرآرایی روزانه بارها انجام می دهد. در واقع هدف از حمام دادن کاسکو؛ زدودن پوشیرهای کنده شده و سُست و ذرات چربی خشک شده و موجود بین پَرها و شاداب و براق کردن پرها و در هوای گرم، خنک کردن کاسکو است. توصیۀ من برای حمام دادن کاسکوهای اهلی و سخن گو به شرح زیر است:

    (1) قفس کاسکو را به داخل حمام ببرید.

    (2) درب قفس را باز کنید تا کاسکو روی سقف قفس بیاید.

    (3) آبخوری، غذاخوری و سینی کف قفس را بردارید و آن ها را نظافت کنید.

    (4) شیر آب گرم و سرد را طوری باز کنید که آب گرم مناسب از دوش سیار یا شیلنگ خارج شود.

    (5)اگر از شلینگ بدون آبپاش استفاده می کنید، انگشت شست خود را جلوی شلینگ بگیرید و با ملایمت روی بال ها و زیرشکم کاسکو آب بپاشید.

    (6) به تدریج فشار انگشت خود بر دهانۀ خروجی شلنگ را زیاد کنید تا آب با سرعت بیشتر و ذرات ریزتر از شلنگ خارج شود. این کار دو مزیت دارد: اول آن که قدرت شستشوی آب بیشتر می شود. دوم آن که سطح پوست کاسکو با آب خارانده می شود و کاسکو از خارانده شدن پوست خود لذت می برد. اگر در نوبت های اول حمام دادن کاسکوی وحشی، آب را با شدت به آن بپاشید، ممکن است بترسد و بی تابی کند.

    (7) در صورتی که کاسکو اجازه می دهد، با دو انگشت یک دست یک بال کاسکو را بلند کنید و با دست دیگر آب را به صورت ریزپاش زیر بال کاسکو بپاشید و همین کار را در مورد بال دیگر انجام دهید.

    (8) پس از دو الی سه دقیقه دوش دادن کاسکو، در صورت امکان آن را روی دست خود بیاورید و حوله ای روی آن بیندازید و در جهت خواب پرها دست خود را روی حوله بکشید. یا حوله را به طور ملایم به بدن کاسکو فشار دهید تا پرهای کاسکو آبگیری شود. سپس در هوای سرد و ملایم آن را با سشوار خشک کنید و در هوای گرم، بگذارید کاسکو عمل خشک کردن پرهایش را خودش انجام دهد. در این هنگام اگر می بینید کاسکو در حال لرزیدن است یا بدنش را تکان نمی دهد که زودتر خشک شود، خودتان اقدام به خشک کردن کاسکو کنید.

    (9) وقتی با حوله پَرهای کاسکو را آبگیری کردید، برای زودتر خشک شدن پرها می توانید کاسکو را روی انگشت خود بیاورید و با اندکی پایین آوردن سریع دست خود، کاسکو را وادار به پر زدن کنید. این عمل را دو تا سه بار تکرار کنید تا مقدار زیادی از آب موجود در لابه لای پرها در اثر بال زدن به اطراف بپاشد.

    (10) بهتر است در هوای گرم، هفته ای دوبار و در زمستان دو هفته یک بار کاسکو را حمام کنید. در هوای گرم، پس از حمام دادن، اگر در جایی از داخل خانه تابش آفتاب دارید یا داخل خانه گرم است و کولر روشن نیست، کاسکو را داخل قفس و ترجیحاً روی بام قفس قرار دهید و اجازه دهید کاسکو خودش را خشک کند. اگر داخل خانه کولر روشن است، برای خشک کردن کاسکو توسط خودش، باید کولر را خاموش کنید، در غیر این صورت، برای جلوگیری از سرما خوردن کاسکو، باید پس از استحمام، آن را با حوله و سپس سشوار خشک کنید. بنابراین در هوای سرد و شرایطی که احتمال می دهید ممکن است کاسکو پس از حمام کردن سرما بخورد (مثل اتاق خنک)، ابتدا کاسکو را برای سه بار وادار به بال زدن کنید و سپس با حوله پرهای کاسکو را آبگیری کنید و متعاقباً آن را با سشوار خشک کنید.

    در هر حالت، قبل از اقدام به خشک کردن کاسکو، ابتدا اجازه دهید کاسکو بال بزند تا مقدار زیادی از آب بدنش بریزد. اگر کاسکو بال نزد و با بدن خیس بی حرکت ماند، اگر می توانید کاسکو را روی دست بیاورید. کاسکو به محض روی دست آمدن بال خواهد زد. ا گر روی دست هم بال نزد و بی حرکت نشست، در حالی که کاسکو را روی دست و مقابل سینۀ خود گرفته اید، دستتان را با کمی سرعت پایین بیاورید. در این صورت تعادل کاسکو به هم می خورد و از ترس افتادن چند ثانیه بال خواهد زد. این کار را می توانید سه بار تکرار کنید تا عمده آب پرها بر اطراف بپاشد.

    (11) بد نیست ماهیانه یک بار کاسکو را ضمن حمام دادن، شامپو کنید. برای شامپو کردن کاسکو، یک قاشق چایخوری شامپوبچه در نیم لیتر آب ولرم بریزید و به هم بزنید و اسفنج حمام را به آن آغشته کنید و حداکثر تا 5 بار اسفنج را از گردن تا انتهای دُم به طرف خواب پرها بکشید و مابقی آب شامپودار را روی پرها بریزید و سپس روی کل بدن کاسکو، به جز سر، آب با فشار مناسب بپاشید تا شامپو به طور کامل پاک شود. تحت هیچ شرایط نباید مالش پرهای کاسکو را دو طرفه انجام دهید.

    ب ـ تربیت کاسکو

    برحسب این که کاسکوی شما، وحشی، رام یا سخن گو باشد، تربیت آن در هر یک از این مراحل متفاوت است. بنابراین بهتر است ترتبیت کاسکو در هر یک از این مراحل شرح داده شود تا شما بتوانید کاسکوی خود را در هر مرحله ای که هست، خوب تربیت کنید و آموزش دهید.

    وقتی شما یک جوجه کاسکوی وحشی 4 تا 12 ماهه خریداری کردید و با دقت و آرامش آن را به خانه آوردید، قفسش را در گوشه ای از اتاق بگذارید و تا 48 ساعت اول، فقط در مواقع تغذیه و تعویض آب آبخوری به قفس نزدیک شوید. طی این مدت جوجه کاسکو با محیط جدید زندگی اش آشنا می شود و قدری به پرستار خود عادت می کند. در ابتدای مرحله رام کردن جوجه کاسکو، هر مقدار شما عجول تر باشید که کاسکو را به خود عادت دهید، کاسکو بیشتر از شما می ترسد و ممکن است تلاش شما نتیجه معکوس دهد. در واقع تا زمانی که کاسکو به شما و خانه شما عادت نکند، همواره به شما به چشم یک دشمن می نگرد و خیال می کند که شما با نزدیک شدن به قفسش قصد حمله به آن را دارید. بنابراین هیچ عجله نکنید و اجازه دهید جوجه کاسکو به تدریج به شما عادت کند. مهم ترین نشانۀ عادت کردن کاسکو به شما و نترسیدن از شما این است که وقتی شما به قفسش نزدیک می شوید و در حال پر کردن غذاخوری یا آبخوری آن هستید، قار نکشد و از حضور شما وحشت نکند. باید دانست که طول این مدت در کاسکوهای مختلف متفاوت است. برخی از آنها زودتر به صاحب خود عادت می کنند و برخی دیرتر. برخی از کاسکوهای وحشی با نزدیک شدن شما به قفس و به خصوص با نزدیک کردن دست خودتان به طرف آن، حالت تهاجمی ناشی از ترس پیدا می کنند و اگر مواظب دست خود نباشید، گاز محکمی از شما می گیرند و برخی از آنها چنان می ترسند که به دیواره های قفس می چسبند و از شما دور می شوند یا خودشان را به دیواره های قفس می کوبند و قار می کشند.

    وقتی کاسکوی وحشی به حضور شما در جلوس قفسش عادت کرد، شما می توانید مدت بیشتری رو به روی قفسش بنشینید. از این پس می توانید با حرف زدن ملایم، کاسکو را به آرامش و دوستی با خودتان دعوت کنید. همچنین می توانید با احتیاط و به تدریج دست خودتان را به طرف منقار کاسکو نزدیک کنید. سعی کنید در انجام این عمل زیاده روی نکنید و هر بار قدری دست خود را به منقار کاسکو نزدیکتر کنید. البته خیال نکنید که می توانید ر یک روز 10 یا 20 بار به قفس کاسکو نزدیک شوید و هر بار قدری دست خود را به آن نزدیکتر کنید و ظرف یکی دو روز م وفق به لمس منقار کاسکو شوید. همین عمل ممکن است یک تا دو ماه طول بکشد تا جوجه کاسکو از نزدیک شدن دست شما به منقارش وحشت نکند و دست شما را گاز نگیرد. فراموش نکنید که شما برای اهلی کردن یک کاسکوی وحشی وقت زیادی دارید و حدوداً 2 ماه طول می کشد تا ترس کاسکو از شما بریزد و اجازه لمس منقارش را به شما بدهد. وقتی برای اولین بار توانستید دست خودتان را به منقار کاسکو بزنید و خطر گاز گرفتن تقریباً برطرف شد و کاسکو قار نکشید، از این پس شما می توانید با آرامش این عمل را تکرار کنید.

    در این مرحله، معمولاً کاسکوی وحشی از دست شما غذا می گیرد و به تدریج اجازه می دهد که منقارش را لمس کنید. اما به یاد داشته باشید که در این مرحله هرگز نباید تلاش کنید که به جز منفار کاسکو، جای دیگری از بدنش را لمس کنید، زیرا کاسکو به لمس بدنش توسط دست شما عادت ندارد و می ترسد که شما قصد گرفتن و آسیب رساندن به آن را داشته باشید. لذا ممکن است کاسکو به عنوان یک واکنش دفاعی قار بکشد و شما را گاز بگیرد.

    مراحل اهلی کردن کاسکو هر چه تدریجی تر و با آرامش بیشتر پیش رود، کاسکو زودتر اهلی می شود و هر چه شما عجولتر باشید، بیشتر باعث ترس کاسکوی وحشی می شودی و خاطره های ترسناک بیشتری از شما در ذهن کاسکو نقش می بندد و مدت بیشتری طول می کشد تا خاطره های بد را فرامنوش کند و به شما اجازۀ دست زدن به بدنش را بدهد.

    اگر می بینید که کاسکو در مراحل اولیۀ اهلی شدن فقط به شما اجازه می دهد که با دست غذا به منقارش نزدیک کنید یا به تدریج اجازه دست زدن به منقارش را به شما می دهد؛ به این دلیل است که کاسکو منقارش را تنها وسیلۀ دفاعی خودش می داند و چنین می پندارد که اگر شما بخواهید با لمس منقارش آسیبی به آن برسانید، می تواند با گاز گرفتن از خودش دفاع کند. اگر کاسکو در همین مراحل به شما اجازه می دهد که سرش را بخارانید، اولاً به این علت است که کاسکو خوش نمی تواند سرش را بخاراند و از خارانده شدن سرش توسط شما بی نهایت لذت می برد، ثانیاً کاسکو می داند که انگشت شما در حالت خاراندن سرش در فاصله ای بسیار نزدیک به منقارش است و اگر قصد آزارش را داشته باشید، می تواند با یک حرکت برق آسا با گرفتن گاز محکمی از انگشت شما از خودش دفاع کند. لذا به طور معمول تا حدود دو ماه پس از خرید یک کاسکوی وحشی، چنان چه شما در حد متعارف با کاسکوی خود وقت بگذرانید، اهلی شدن آن تا مرحله ای پیش می رود که به شما اجازه می دهد با دست به آن غذا بدهید؛ سرش را بخارانید و به منقارش دست بزنید.

    وقتی کاسکو به شما عادت کرد، باید هر چه بیشتر اوقات خود را با آن بگذرانید و در هنگام پر کردن غذاخوری، تعویض آب آبخوری یا نظافت قفس؛ با آن حرف بزنید. فراموش نکنید که از همین هنگام جوجه کاسکو قادر است برخی از صداهای نزدیک به صداهای طبیعی خود را به خاطر بسپارد و در اوقاتی که میل دارد، آنها را تکرار کند. بنابراین اگر سوتهای دلنشینی بلد نیستید، بهتر است سوتهای دلخراش یا بد آهنگ یا صداهای ناهنجار را جلوی کاسکو تکرار نکنید، چون کاسکو به تدریج این جور صداها را یاد می گیرد و اگر سوتهای خشنی را یاد بگیرد، با کشیدن چنان سوتها موجب آزار شما می شود.

    کاسکو تا مرحله نیمه اهلی، همواره حالت تهاجمی یا تدافعی ناشی از ترس دارد و این حالات را با قار کشیدن بروز می دهد. اما وقتی به محیط عادت کرد و ترسش از نزدیک شدن شما ریخت، اگرچه هنوز حالت وحشی دارد و ممکن است هنوز قار بکشد، ولی آمادگی یادگیری و تقلید صداها را پیدا می کند. بنابراین همواره سعی کنید جوجه کاسکو را در معرض شنیدن صداهای ناخوشایند قرار ندهید و هرگز حرف زشتی را جلوی کاسکو تکرار نکنید. توجه داشته باشید که اگر کاسکو حرف زشت یا رکیکی را بلد باشد، از ارزش نگهداری و قیمت آن به شدت کاسته می شود.

    کاسکوها همانند بسیاری از پرندگان دیگر، قادرند به غیر از سر خود، تمام نقاط بدنشان را با منقار خود تیمار و پرآرایی کنند. کاسکوها روزانه 4 ساعت یا بیشتر مشغول خاراندن و پرآرایی نقاط مختلف بدن خود می شوند. اما چون سرشان را نمی توانند با منقار خود بخارانند، این قسمت را به شدت به ناحیه پشت خود می مالند یا با ناخن یکی از انگشتان می خارانند. به نظر می رسد که مالیدن سر به پشت یا خاراندن آن توسط ناخن، علاقه یا نیاز کاسکو به خارانده شدن را کامل نمی کند. به همین دلیل است که وقتی کاسکو به شما عادت کرد، پس از مدتی که به شما اجازه می دهد غذا یا انگشت خود را به منقارش نزدیک کنید، به تدریج به شما اجازه می دهد که ناحیه بالایی سرش را بخارانید. در این مرحله، ابتدا با انگشت سبابه خود فرق سر کاسکو را بمالید و آرام آرام با ناخن خود سرش را بخارانید. کاسکو از خارانده شدن سرش بی نهایت لذت می برد و اگر شما با خشونت عمل نکنید، هر چه این عمل ادامه یابد، اعتماد کاسکو به شما بیشتر جلب می شود. البته در این مرحله، شما باید مواظب باشید که کاسکو شما را غافلگیر نکنید و با حرکت سریع سرش، انگشت شما را گاز نگیرد. گاز گرفته شدن انگشت شما توسط کاسکوی وحشی یک امر طبیعی است و اگر خیال می کنید که چنان سریع هستید که کاسکو نمی تواند شما را گاز بگیرد، سخت در اشتباهید. بسیاری از کاسکوها حتی پس از اهلی شدن و فراتر از آن، پس از سخن گو شدن، دستت افرادی غیر از صاحب خود را گاز می گیرند. باید اعتراف کرد که کاسکو در عین حال که با صاحب خود بی نهایت خودمانی و صمیمی است، گاهی اوقات در نهایت بی چشم و رویی از صاحب خود نیز گاز جانانه ای می گیرد. اما صاحب کاسکو چون به گاز گرفته شدن توسط کاسکو در طول مدت اهلی کردن آن عادت کرده است، اگر هم توسط کاسکویش گاز گرفته شود، چندان دردش نمی آید و اصولاً یاد گرفته است که وقتی کاسکو با مهارت و در نهایت سرعت قصد گاز گرفتن دارد، او هم در نهایت سرعت و به شکل یک پاسخ شرطی شده، دستش را برق آسا عقب بکشد. بنابراین به خصوص در مورد کاسکویی که در مرحله رام شدن است، باید احتیاط کنید و جوری سر و گردن آن را بخارانید که تحریک به گاز گرفتن نشود.

    همواره در مواقعی که با کاسکو مشغول کار کردن هستید، به آرامی حرف بزنید. حرف زدن شما با کاسکو به آموزش و یادگیری سخن گویی آن در آینده کمک می کند و چه بسا ممکن است در مرحله رام کردن، کاسکو قادر شود سوتهای دلنشینی را از شما یاد بگیرد و چند کلمه را هم تکرار کند. توجه داشته باشید که کاسکو در این مرحله قادر به یادگیری حرفهای دو یا چند کلمه ای یا جمله نیست و اگر شما میل دارید در این مرحله چیزی به کاسکو یاد بدهید، بهتر است حرفهای یک کلمه را برای آن تکرار کنید. بهتر است از همان روز اول که کاسکو را به خانه می آورید، نام قشنگی روی آن بگذارید و هر وقت به قفس آن نزدیک می شوید، ابتدا نام آن را صدا بزنید. سپس بگویید «سلام». بنابراین اولین کلماتی که کاسکو یاد می گیرد و تکرار می کند، نام خودش و کلمه «سلام» است. کاسکو معنای کلمات را نمی فهمد و فقط کلماتی را تقلید می کند که به کرات برایش تکرار شده است. اما برخی کلمات یا جملاتی که با عمل توام باشد، به عنوان یک واکنش شرطی شده، در حافظۀ کاسکو جای می گیرد. مثلاً وقتی می خواهید سر کاسکو را بخارانید، اگر دست خود را به طرف سر کاسکو نزدیک کنید، و چیزی نگویید، کاسکو به تدریج یاد می گیرد که با نزدیک شدن دست شما به قفس، سرش را پایین بیاورد و این عمل نشانه آن است که کاسکو میل دارد شما سرش را بخارانید. اما اگر وقتی می خواهید سر کاسک را بخارانید، کلمۀ خاصی را بگویید؛ مثلاً بگویید: «سر تو بخارونم»، پس از مدتی وقتی به قفس نزدیک می شوید، به محض آن که بگویید «سر تو بخارونم«، حتی اگر دستتان را به طرف قفس دراز نکنید، کاسکو سرش را پایین می آورد که شما بخارانید. این جور جملات، چون مواره در گذشته با عمل (مثلاً خاراندن سر) همراه بوده است، در حافظه کاسکو شرطی می شود. کاسکو معنای این جملات را نمی فهمد، ولی چون همواره ادای چنین جملات با یک عمل خاص؛ مثل خاراندن سر توام بوده است، کاسکو با یادگیری آهنگ این جملات، عمل شرطی شده را انجام می دهد. در نتیجۀ تکرار متمادی این جمله به همراه نزدیک کردن دست و خارندن سر کاسکو؛ این گفته و عمل در حافظه کاسکو شرطی می شود. به عبارت دیگر، پس از شرطی شدن چنین موضوع؛ به محض آن که دستتان را به سر کاسکو نزدیک کنید، کاسکو سرش را برای خارانده شدن پایین می آورد و اگر فقط بگویید سر تو بخارونم، باز هم کاسکو سرش را برای خارانده شدن پایین می آورد و به این پدیده که حیوان، هم به حرف و هم به عمل پاسخ خاصی را می دهد =اسخهای شرطی شده می گویند.

    برخی مدعی هستند که کاسکو دارای چنان شعوری است که معنی بسیاری از کلماتی را که می گوید، می فهمد برخی نیز مدعی هستند که کاسکو می تواند با کلماتی که تکرار آنها را یاد گرفته است. جمله سازی کند. برخی هم گفتن جملاتی را به کاسکوی خود نسبت می دهند که اغراق آمیز بودن چنان گفته ها توسط کاسکو در نظر افراد مجرب آشکار است. اصولاً صاحبان کاسکو عادت دارند که توانمندی کاسکوی خود در سخن گویی را بیشتر از آن چه هست، جلوه دهند. یک محقق آمریکایی به نام دکتر ایرن پیربرگ از دانشگاه آریزونا، میزان عقل و هوش کاسکو را به اندازۀ شامپانزه، دلفن و بچۀ 4 سالۀ انسان قلمداد کرده است. او گفته است که کاسکوی تحقیقاتی اش قادر است نام 50 شیئی را ببرد و آنها را درخواست کند؛ 7 رنگ و شش شکل را تشخیص دهد و از یک تا شش بشمرد و دلیل خود را چنین بیان داشته استکه کاسکوی مذکور با نشان دادن یک جسم زرد، می گوید «زرد» و به همین ترتیب می تواند 6 رنگ دیگر را تشخیص دهد و نام آنها را بگوید. من احتمال می دهم که نتیجه این تحقیق توسط محقق مذکور اشتباه برداشت شده است. او به جای عنوان کردن مسئلۀ پاسخهای شرطی شده در کاسکو، این موضوع را به شعور کاسکو ارتباط داده است. شما هم می توانید با تمرین کافی با کاسکوی سخن گوی خود، از طر یق نشان دادن مثلاً یک توپ زرد به آن و گفتن کلمه «زرد»، به کاسکو یاد بدهید که به محض نشان دادن همان توپ یا چیزی به شکل همان توپ، کاسکو بگوید «زرد». اما ملاحظه خواهید کرد که اگر به جای توپ که یک جسم کروی است، مثلاً یک خط کش زرد را به کاسکوی مورد آزمایش نشان دهید، کاسکو هرگز نخواهد گفت «زرد». به عبارت دیگر، گفتن کلمه زرد توسط کاسکوی وی منوط به این است که یک جسم کروی شبیه توپ به آن نشان داده شود و این گونه پاسخها در علم رفتارشناسی، پاسخهای شرطی شده نامیده می شوند که محصر به کاسکو، دلفین یا شامپانزه نیست، بلکه این پاسخها را می توان از بسیاری حیوانات مورد آزمایش دریافت نمود. بنابراین کاسکو نسبت به عملهای شرطی شده پاسخ می دهد، اما پاسخهای شرطی شده کاسکو دقیقاً در تناسب با شرطی خاص، یادگیری شده و اگر تغییری در شرط ایجاد شود، کاسکو نمی تواند منظور شما را درک کند. مثلاً وقتی به جای توپ زرد رنگ، شما یک خط کش زردرنگ را به کاسکو نشان دهید، کاسکو نمی فهمد که مظور مشا از نشان دادن خط کش این است که رنگ آن را بگوید یا شکل آن را یا تعداد آن را.

    وقتی ترس کاسکو از شما ریخت، مراحل بعدی رام کردن کاسکو بستگی به این دارد که چقدر شما در رفتار با کاسکو مهارت دارید و چقدر وقت خود را با آن می گذرانید. فراموش نکنید که چون کاسکو همنوعات خود را از دست داده است، هر چه شما وقت بیشتری را با آن بگذرانید، لذت بیشتری می برد و زودتر رام می شود. در این مرحله گاز گرفته شدن توسط کاسکو اجتناب ناپذیر است و تنها کاری که شما می توانید بکنید، حفظ آرامش و احتیاط است. اما احتیاط شما نباید چنان باشد که با هر حرکت کاسکو دست خودتان را به سرعت عقب بکشید، زیرا این عمل شما کاسکو را می ترساند و خیال می کند که شما قصد حمله به آن را دارید و ا عتمادش نسبت به شما سست می شود و در نوبت بعدی که دست خود را به آن نزدیک می کنید، ممکن است بیشتر بترسد. به هر حال برای تربیت کاسکو نباید از گاز گرفته شدن توسط آن وحشت داشته باشید (همان طور که اصول اولیه زنبورداری این است که از نیش زنبورها نباید بترسید و اصول اولیه گاوداری این است که از بوی تاپاله پیف پیف نکنید و اصول اولیه بچه داری این است که در هنگام تعویض پوشک بچه، هم با دو دست کار کنید و هم صحنه را به دقت نگاه کنید).

    قطعاً هر چه در موقع گاز گرفته شدن توسط کاسکو، شما نترسید و عصبانی نشوید، کاسکو در آینده کمتر اقدام به واکنش گازگیری می ک ند. چرا که اگر شما در هنگام حمله کاسکو واکنش سریع و تندی از خود نشان دهد، کاسکو این عمل شما ر یک حمله به خودش تلقی می کند و دیرتر نسبت به شما اعتمادش جلب می شود. برعکس اگر شما اجازه دهید که کاسکو به دست شما حمله کند و واکنشی نشان ندهید، ترس کاسکو از شما زودتر از بین می رود و به تدریج گازهایش ملایم تر می شود و به جایی می رسد که کاسکو انگشت شما را بین فک بالا و پایین خود می گیرد و فشاری لذت بخش به آن وارد می کند. از انی پس هم کاسکو از فشردن ملایم انگشت شما بین دو منقار خود لذت می برد و هم شما لذت می برید که انگشتتان بین منقار قدرتمند و برندۀ کاسکو است و کاسکو به آن فشار وارد نمی کند.

    در انتهای مرحله رام کردن، شما بایست بتوانید احتمالاً کاسکو را روی انگشت خودتان بنشانید. در این مرحله که حالت هاجم و گاز گرفتن کاسکو مبدل به دوستی با شما شده است، کار نشاندن کاسکو روی انگشت چندان مشکل نیست. برای این کار، انگشت سبابه خودتان را به آرامی به طرف پای چپ کاسکو نزدیک کنید. چند روزی این حرکت را تکرار کنید. اگر کاسکو داوطلبانه پای راست خود را روی انگشت شما گذاشت، چند ثانیه بعد پای چپش را هم روی انگشت شما خواهد گذاشت و چون این عمل را برای اولین بار انجام می دهد، باید مواظب باشید که باعث ترس آن نشوید. چند بار که این عمل تکرار شود، ترس کاسکو می ریزد و می توانید در حالی که کاسکو روی انگشت شما نشسته است، دست خود را از قفس خارج کنید. در این هنگام هر گونه حرکت شما ممکن است کاسکو را بترساند و موجب شود که کاسکو از روی انگشت شما پایین بیاید یا بپرد. به هر حال باید صبور باشید و با احتیاط و پشتکار، پس از چندین نوبت که کاسکو را روی انگشت خود نشاندید، ترس کاسکو از حرکات دست شما می ریزد و می بینید که کاسکو از روی انگشت به طرف آرنج شما می رود و سپس وی شانه شما می نشیند. در ابتدای این مرحله نیز خطر گاز گرفته شدن گوش، گونه ها یا گردن شما وجود دارد و باید آن را تحمل کنید (البته در این مرحله، گاز گرفتن توسط کاسکو چندان دردناک نیست). پس از چندی ملاحظه خواهید کرد که کاسکو روی شانه شما می نشیند و با منقارش با سر و گوش شما بازی می کند.

    در ابتدای نشستن کاسکو روی شانهف بهترین راه برای پایین آوردن کاسکو این است که شانه خودتان را به آرامی به سقف قفس نزدیک کنید تا کاسکو قدم بردارد و از روی شانه شما روی سقف قفس برود. اما وقتی کاسکو با صمیمیت و اعتماد روی شانه شما نشست، وقتی می خواهید آن را پایین بیاورید، کافی است انگشت سبابه یک دست خود را به پای آن نزدیک کنید تا کاسکو روی انگشت شما بنشیند و سپس شما می توانید به آرامی کاسکو را به داخلقفس برگردانید یا اجازه دهید روی سقف قفس بنشیند.

    برخی از کاسکوها برای روی انگشت نشستن مقاومت می کنند و داوطلبانه پای خود را جلو نمی آورند. در این گونه موارد، شما باید انگشت سبابه دست خود را به یکی از پاهای کاسکو نزدیک کنید و با ملایمت به پای کاسکو فشار دهید. کاسکو ممکن است این عمل شما را با یک گاز ملایم یا نسبتاً دردناک جواب دهد. در این مورد هم شما راهی ندارید جز آن که با سوت زدن یا حرف زدن، فشار ملایم به انگشت کاسکو را تکرار کنید که ممکن است همان روز یا در روزهای بعد، سرانجام کاسکو روی انگشت شما بنشیند. هر چه این اعمال تربیتی با آرامش بیشتر توام باشد، کاسکو کمتر می ترسد و خاطرۀ بد کمتری در حافظه کاسکو باقی می ماند و انجام آنها در نوبتهای بعدی با سهولت و دردسر کمتری مواجه خواهد بود. به هر حال پایان مرحله رام شدن (اهلی شدن) کاسکو زمانی است که:

    1ـ با نزدیک شدن شما به قفس، کاکو قار نکشد.

    2ـ به راحتی بتوانید سر و گردن کاسکو را بخارانید.

    3ـ کاسکو به راحتی از دست شما غذا بگیرد.

    4ـ کاسکو شما را گاز نگیرد.

    5ـ کاسکو احتمالاً روی دست شما بیاید و روی شانه شما بنشیند و حرکات بدن شما باعث ترس یا تحریک آن به گاز گرفتن یا پریدن نشود و وقتی روی شانۀ شما می نشیند، حرکات و رفتارش صمیمی باشد و شما نگران گاز گرفتن گوش و گونۀ خود نباشید. البته تا اهلی شدن کامل کاسکو و جلب اعتماد متقابل، شما باید مواظب چشم خود باشید.

    در این مرحله، کاسکو تعدادی سوت و احتمالاً چند کلمه، به خصوص نام خودش را ممکن است بتواند تقلید کند و رفتار آن با صاحبش بسیار صمیمی است. لذا از این پس، اعتماد متقابل بین کاسکو صاحبش به وجود آمده و کاسکو در یک جو صمیمی آماده آموزش پذیری برای شروع مرحله سخن گویی است. اما نکته مهم این است که یک کاسکوی تازه رام شده فقط برای رام کننده اش که هر روز مدتی را با آن سرگرم بوده است، رام است و ممکن است با افراد غریبه و حتی دیگر اعضای خانواده صمیمی نشده باشد. بنابراین اگر سایر افراد خانواده هم میل دارند که با کاسکو صمیمی شوند، بهتر است صبر کنند تا کاسکو کاملاً اهلی شود و سپس به تدریجح با آن دوست شوند. البته آنها نیز حتی پس از اهلی شدن کاسکو و در مراحل دوست شدن با کاسکو باید منتظر گاز گرفته شدن توسط کاسکو باشند. سایر افراد خانواده باید بدانند که اگر کاسکو با پدر یا مادرشان انس گرفته است، به آن معنا نیست که با آنها نیز به همان میزان صمیمی باشد. به عبارت دیگر، هر یک از افراد خانواده فقط در صورتی انتظار صمیمیت از کاسکو را می توانند داشته باشند که همانند رام کنندۀ اصلی کاسکو، پس از اهلی شدن، به اندازۀ کافی برای دوست شدن با کاسکو تلاش کرده باشند.

    توجه ـ نکته لازم به ذکر دیگر این است که کاسکوهای مختلف در فرآیند صمیمی شدن، همانند یکدیگر عمل نمی کنند. برخی از کاسکوها با یکی از افراد خانواده صمیمی می شوند و با بقیه یا فرد خاصی از خانواده حالت دشمنی پیدا می کنند. برخی از کاسکوها با پسربچه یا دختر بچه، برخی با خانم خانه و برخی با مرد خانه زودتر صمیمی می شوند. برخی نیز با تمام افراد خانواده و حتی با غریبه ها صمیمی رفتار می کنند و برخی نیز از محیط جدید زندگی و تمام افراد یک خانواده خوششان نمی آید و در این صورت ممکن است از خوردن و نوشیدن اجتناب کنند یا به علت استرس وارد شده به آنها، شروع به پرکنی کنند. اما «به عنوان یک اصل کلی، به نظر من، کاسکو در دوست شدن با افراد؛ زن و مرد و پیر و جوان و دختر و پسر و کوچک و بزرگ و زشت و زیبا نمی شناسد، بلکه کاسکو با کسی از همه بیشتر دوست می شود که بیشتر با آن بازی کند و وقت بیشتری را به سرگرم شدن با آن اختصاص دهد. طبعاً همۀ افراد یک خانواده به طور یکسان با کاسکو همدم نمی شوند، لذا کاسکو فردی را که بیشترین محبت را نسبت به آن دارد و بیشترین اوقات را با آن می گذراند، به عنوان صاحب یا دوست درجه یک قلمداد می کند و پس از او اولویت دوستی را به ترتیب به افرادی می دهد که با آن وقت بیشتری را به بازی و تفریح می گذرانند.

    به کاسکویی که در ارتباط با افرادی غیر از صاحب خود، رفتار صمیمی نشان نمی دهد، «کاسکوی خجالتی» اطلاق می شود و به کاسکویی که قدرت ایجاد ارتباط با افراد بیشتری، حتی غریبه ها را داشته باشد، «کاسکوی پررو» می گویند. کاسکوهای پررو، قدرت انطباق با شرایط جدید محیطی و آدمهای جدید را به مراتب بیشتر از کماسکوهای خجالتی دارند. این گونه کاسکوها قدرت آموزش پذیری بیشتری دارند و کمتر دچار استرس می شوند و پرکگنی نیز بین آنها کمتر شایع می شود.

    اگر یک کاسکوی غیرخجالتی (پررو) به دستتان رسید، باید خوشحال باشید از این که کاسکویی باهوش دارید و این کاسکو با هوش بالای خوأ، مراحل اهلی شدن را زودتر و راحت تر پشت سر می گذراند و زودتر سخن گویی را می آموزد. به هر حال کاسکو چه پررو باشد و چه خجالتی، وقتی رام شد، حدود 80% آنها آمادگی آموزش سخن گویی را پیدا می کنند و از این پس می توان روزانه طبق یک برنامه صحیح، لغات تک کلمه ای، لغات دو کلمه ای و سپس جملات را به کاسکو یاد داد.

    اثر تشویق و تنبیه در تربیت کاسکوها

    براساس تجربیات موجود، هیچ تنبیهی برای کاسکوها توصیه نمی شود. داد کشیدن سر کاسکو یا بدتر از آن، زدن کاسکو، نه تنها موجب ترک یک عادت بد کاسکو یا اطاعت کاسکو از شما نمی شود، بلکه باعث نفرت آنها از فرد تنبیه کننده می شود. در واقع کاسکو به فردی که سرش داد کشیده یا کتکش زده است، به چشم یک دشمن می نگرند و طبیعی است که رفتار کاسکو متعاقب تنبیه شدن، بدتر خواهد شد.

    توجه داشته باشید که شما می خواهید از یک پرندۀ وحشی، موجودی بسازید که بتواند برخی کلمات را همانند خود شما تکرار کند. پس اگر می خواهید چنان کاسکوی ارزشمندی را داشته باشید، هیچ راهی ندارید جز آن که همواره در تربیت و آموزش سخن گویی به آن صبور باشید و همواره راه تشویق کاسکو را پیش بگیرید! توصیه می شود هر وقت کاسکو دستوری را خوب انجام داد، تکه ای از یک غذای مورد علاقۀ آن را به منقارش نزدیک کنید.

    _________________

    آموزش گام به گام سخن گویی به کاسکو

    اصولاً زندگی کاسکوهایی که از طبیعت صید می شوند و سرانجام راهی خانۀ علاقه مندان کاسکو می شوند. به چند دوره تقسیم می شود:

    دورۀ از زمان خارج شدن جوجه کاسکو از تخم تا سن حدود 3 یا 4 ماهگی یا بیشتر است. در این سن پرهای جوجه کاسکو به طور کامل درآمده و قدرت پرواز دارد. اگر کسی خودش به جوجه کشی از کاسکو موفق شود یا به هر صورت جوجه کاسکوی بسیار جواین به دستش برسد و موفق به زنده نگهداشتن و پرورش آن شود، چنین جوجه ها چون زندگی در حالکت وحشی را تجربه نکرده و تقریباً از ابتدای زندگی، انسان از آنها پرستاری می کند، حالت توحش و ترس از انسان را ندارند و لذا از لحاظ تربیتی یک مرحله جلوتر از کاسکوهای وحشی هستند. البته تغذیه و نگهداری از چنین جوجه ها کار دشواری است و به علت حساس بودن آنها به عوامل بیمای زا، اگر فرد غیرمجربی اقدام به نگهداری آنها کند، بیشتر آنها تلف می شوند. گاهی عوامل وارد کننده، چنین جوجه کاسکوها را نیز وارد می کنند و در بازار پرنده فروشی یافت می شوند. حال اگر کسی موفق به خرید جوجه کاسکوی بسیار جوان شود، نگهداری این جوجه ها یک مزیت و یک عیب بزرگ دارد. مزیت آن این است که اگر موفق به زنده نگهداشتن آن شود، مراحل تربیتی آنها حدوداً سه ماه جلو می افتد. اما عیب بزرگ پرورش چنین جوجه ها این است که به صرف وقت و پرستاری شدید نیاز دارند و ممکن است شما چنین وقتی را نداشته باشید که روزانه در چندین نوبت به تغذیه و نظافت آنها بپردازید. دیگر آن که هنوز بدنشان نسبت به بیماریها مقاومت کافی پیدا نکرده و بسیار زود بیما و تلف می شوند.

    براساس اطلاعات موجود، تمام یا اغلب جوجه هایی که تاکنون در چنین سنی خریداری شده اند، در خانۀ خریداران آنها در مدت کوتاهی تلف شده اند. بنابراین توصیه می شود عوامل وارد کننده اقدام به وارد کردن جوجه کاسکو در سنین کمتر از یکسال نکنند و مردم نیز اگر چنین جوجه هایی را یافتند و خریداری کردند، بدانند که امکان زنده نگهداشتن آنها بسیار اندک است.

    دوره دوم، از سن 4 الی 5 ماهگی یا بیشتر تا زمانی است که در خانۀ خریدار یا صاحبش اهلی می شود.

    دوره سوم از زمان سخن گو شدن کاسکو تا پایان عمر آن است.

    کاسکوهای وارداتی وحشی اند و هیچ تجربه ای از زندگی در کنار انسان ندارند. کاسکو تا وقتی حالت وحشی دارد، قدرت تعلیم پذیری اش بسیار اندک است و اصولاً از زمانی قدرت تقلید صدای انسان را پیدا می کند که اهلی شده باشد. بنابراین کسانی که اظهار داشته اند؛ کاسکو هر چه جوان تر باشد، زودتر سخن گویی را می آموزد، نظرشان باید به این شکل اصلاح شود: «کاسکو هر چه جوان تر باشد، زودتر اهلی می شود و هر چه زودتر اهلی شود، زودتر تقلید صدا را می آموزد.» ـ البته مشروط به آن که حداقل به سن 12 ماهگی رسیده باشد.

    نظرات در مورد زمان یادگیری سخن گویی کاسکوها متفاوت است. در کتب خارجی آورده شده است که جوجه کاسکوهای دم سیاه از نژاد تیمنه و نیز طوطی های آمازون حتی در سن 6 ماهگی ممکن است سخن گویی را یاد بگیرند، اما جوجه کاسکوهای دم قرمز از نژاد لامینیت، زودتر از 12 ماهگی و براساس نظر برخی افراد زودتر از 18 ماهگی سخن گو نمی شوند. در ایران به طرز نادرستی روی قابلیت یادگیری سخن گویی جوجه کاسکوها اظهار نظر شده است، به طوری که چنین شایع است که جوجه کاسکوهای شم سیاه حتی در شش ماهگی یا کمتر قدرت یادگیری سخن گویی دارند و به همین دلیل بسیاری از مردم ناآگاهانه به دنبال خرید جوجه های چشم سیاه هستند. به طور کلی براساس میانگین نظرات باید گفت که جوجه کاسکوهای دم سیاه به طور متوسط در سن 10 ماهگی و جوجه های دم قرمز به طور متوسط در سن 14 ماهگی قابلیت یادگیری سخن گویی پیدا می کنند.

    متأسفانه به دو دلیل نمی توان اظهار نظر دقیق تر از زمانهای فوق ارائه کرد: یکی به علت انجام نشدن تحقیقات قابل قبول و تعیین سن متوسط قابلیت سخن گو شدن جوجه کاسکوها و دیگری به علت تفاوتهای فردی موجود میان جوجه کاسکوهای مختلف. به عبارت دیگر ممک ناست فردی یک جوجه کاسکوی دم سیاه داشته که در سن 6 ماهگی سخن گو شده و ممکن است جوجه دم سیاه فرد دیگری در یکسالگی یا بیشتر سخن گو شده باشد. همچنین جوجه های دم قرمز ممکن اکست در خانه ای در سن 12 ماهگی و در خانه دیگر در سنین 14 تا 18 ماهگی سخن گو شده باشد. بنابراین هیچ یک از زمانهای فوق را نمی توان به عنوان زمان دقیق قابل سخن گو شن جوجه ها عنوان کرد. اما براساس متوسط نظرات باید سن سخن گو شدن جوجه های دم سیاه را 6 تا 12 ماه و جوجه های دم قرمز را 12 تا 18 ماه ذکر کرد. بدیهی است تاکنون هیچ اظهار نظری مبنی بر سخن گویی جوجه کاسکوهای دم سیاه در کمتر از 6 ماهگی و دم قرمزها در کمتر از 12 ماهگی نشده است.

    این امکان هم وجود دارد که شما یک کاسکوی فوق العاده جوان را مراقبت و تربیت کنید، ولی هرگز قادر به تقلید صدای انسان نشود. حال اگر چنین کاسکویی قدرت تقلید صدا داشته باشد، طبعاً زودتر از یک کاسکوی مسن تر اهلی می شود و زودتر تقلید صدا را شرع می کند. به همین ترتیب، ممکن است شما یک کاسکوی چشم زرد جوان در سنین 7 تا 15 سالگی خریداری کنید و چنین کاسکویی هوش و حافظۀ زیادی داشته باشد. لذا چنین کاسکویی با یکی دو ماه تأخیر نسبت به جوجه های جوان اهلی می شود، ولی پس از اهلی شدن، به دلیل داشتن هوش و حافظه بالا، تقلید صدای انسان را نسبت به یک کاسکو جوان، اما کم هوش و حافظه با سهولت و سرعت بیشتر بیاموزد.

    کاسکویی در سخن گویی پیشرفت بیشتری می کند که هوش و حافظۀ بیشتری داشته باشد. به ندرت اتفاق می افتد که جوجه کاسکوها تا سن کمتر از یک سال بتوانند صدای انسان را تقلید کنند. در ایران شایع بود که جوجه کاسکو هر چه جوان تر باشد، قدرت یادگیری تقلید صدای انسان را بیشتر دارد. بر همین اساس، عموم علاقه مندان سخن گویی کاسکو، در هنگام خرید کاسکو تمایل داشتند جوجه کاسکموهای چشم سیاه را خریداری کنند. اما این افراد باید بدانند که بدن این جوجه ها هنوز نسبت به بیماریها مقاوم نشده و امکان تلف شدن آنها زیاد است. حدود 20 درصد این جوجه ها از زمان صید شدن از طبیعت تا قبل از ورود به خانۀ خریداران تلف می شوند و حدود 40 درصد دیگر در خانه های مردم می میرند. این در حالی است که مردم به خاطر تصور غلطی که از قدرت یادگیری جوجه های چشم سیاه دارند، نه تنها در خرید آنها ریسک تلف شدنشان را باید بپذیرند، بکه به علت تقاضای زیاد برای چنین جوجه ها، عوامل واسطه این جوجه را نسبت به کاسکوهای چشم زرد و حتی جوجه کاسکوهای چشم طوسی که بهترین انتخاب هستند، گران تر می فروشند. خلاصه بحث فوق به شرح زیر است:

    (1) جوجه کاسکوها غالباً تا یک سالگی و گاه تا 2 سالگی قدرت یادگیری سخن گویی پیدا نمی کنند.

    (2) هر چه جوجه کاسکوها جوان تر باشند، مقاومت بدن آنها نسبت به بیماریها کمتر است و تلفات آنها قبل از رسیدن به دست مردم و نیز در خانه های مردم بیشتر است.

    (3) سن متوسط جوجه کاسکوهای چشم سیاه 8 ماه؛ سن متوسط جوجه کاسکوهای چشم دودی حدود 14 ماه؛ سن متوسط جوجه کاسکوهای چشم طوسی حدود 5/2 سال؛ سن متوسط کاسکوهای چشم سفید حدود 5 سال؛ سن رسیدن جوجه کاسکوها به بلوغ جنسی 3 سال؛ حدود سن قادر شدن کاسکوهای بالغ به جفتگیری بیش از 6 سال؛ سن زرد شدن چشم کاسکوها 7 تا 8 سال؛ متوسط سن کاسکوهای چشم زرد موجود در بازار 15 سال؛ جوان ترین کاسکوهای چشم زرد وحشی موجود در بازار 7 سال و پیرترین آنها 40 سال یا بیشتر سن دارند.

    جوجه های چشم سیاه دم قرمز علاوه ر مقاوم نبودن در مقابل بیماریها و بالا بودن تلفات آنها، تا 12 الی 18 ماهگی و جوجه های دم سیاه تا 6 الی 12 ماهگی قدرت تکلم زبان انسان را پیدا نمی کنند.

    (4) رنگ چشم جوجه کاسکوها در سن حدود دو سالگی مایل به طوسی می شود. بدیهی است مقاومت جوجه ها به بیماریها در این سن نسبت به سنین پایین تر بیشتر و نسبت به کاسکوهای چشم سفید و چشم زرد کمتر است و در این سن است که جوجه کاسکو نسبت به آموزش سخن گویی بهترین پاسخ را می دهد.

    (5) کاسکو در سه سالگی بالغ می شود و به تدریج رنگ چشم آن از طوسی متمایل به سفید می شود. از حدود 7 سالگی رنگ چشم کاسکو متمایل به زرد می شود و هر چه سن آن بالاتر می رود، رنگ زردی چشم پررنگ تر می شود و از 8 سالگی تا پایان عمر، رنگ چشم کاسکو زرد باقی می ماند و هیچ مشخصۀ قابل اعتمادی برای تشخیص تقریبی سن کاسکو، به خصوص برای مبتدیان از لحاظ ظاهری وجود ندارد. به نظر می رسد که کاسکوهای بالغ از 7 تا حدود 25 سالگی چشمانی به رنگ زرد کمرنگ و از 25 سالگی تا آخر عمر چشمانی به رنگ زرد پررنگ دارند.

    کاسکوهای چشم زرد مقاومت بسیار بالایی نسبت به بیماریها دارند و چنانچه در حالت وحشی خریداری شوند، مشروط به جوان بودن (8 الی 15 ساله)، قدرت یادگیری آنها در هنگام آموزش سخن گویی در درجه بعد از کاسکوهای چشم سفید قرار دارد.

    جوجه کاسکوهای دم سیاه در سنین 6 تا 12 ماهگی و به طور متوسط در سن 9 ماهگی و جوجه های دم قرمز در سنین 12 تا 18 ماهگی و به طور متوسط در سن 15 ماهگی قابلیت یادگیری سخن گوی پیدا می کنند. بنابراین اگر یک جوجه دم قرمز را در سن 5 ماهگی خریداری می کنید، باید تا 18 ماهگی انتظار تکرار سخن انسان را از آن نداشته باشید. البته برخی از جوجه ها ممکن است تا 2 سالگی هم به آموزش سخن گویی جواب ندهند. پس ملاحظه می کنید که جوجه های چشم سیاه، از زمان خرید تا قادر شدن به گفتن اولیه کلمه، به طور متوسط به حدود یکسال زمان نیاز دارند که شما در طول این مدت باید از آنها پذیرایی کنید و هیچ انتظاری برای سخن گویی از آنها نداشته باشید. این مسئله مرا خریدار ممکن است بتواند تحمل کند، اما مسئله مهم و اصلی در مورد جوجه کاسکوها این است که تا رسیدن به سن 2 سالگی، مقاومت بدنشان در مقابل عوامل بیماری زا بسیار کم است و احتمال تلف شدن آنها تا قبل از رسیدن به سن سخن گویی بسیار زیاد است. جوجه های چشم دودی که سن آنها بین 1 تا 2 سال است، هم مدت انتظار کمتری برای سخن گو شدن دارند و هم به خاطر مسن تر بودن، مقاومت آنها نسبت به بیماریها و تلف شدن در درجه بالاتری قرار دارد و لذا برای خرید مناسب تر از جوجه های چشم سیاه هستند، اما جوجه های چشم دودی هم هنوز مقاومت بدنشان در مقابل بیماریها کامل نشده و امکان تلفات آنها در خانه ها وجود دارد. مضاف بر این که یک کاسکوی چشم دودی، امکان دارد تا 5/1 الی 2 سالگی به حرف نیاید و شما مجبور باشید که یکسال از آن پذیرایی کنید تا اولین کلمه را بتوانید از آن بشنوید و در طول این مدت، باید ریسک تلفات آن را هم بپذیرید.

    جوجه کاسکوها از دو سالگی به بعد، رنگ چشمشان به طوسی تغییر می کند و از لحاظ مقاومت نسبت به بیماریها به مراتب مقاوم تر از جوجچه های چشم سیاه و چشم دودی هستند و هیچ زمان انتظاری برای قادر شدن به تکلم زبان انسان ندارند. به عبارت دیگر، جوجه های چشم طوی را شما می توانید به محض اهلی کردن، از آنها انتظار یادگیری سخن گویی داشته باشید و مقاومت آنها در مقابل بیماریها نسبت به جوجه های جوان تر هم بسیار بیشتر است. بنابراین فردی که قصد خرید کاسکو برای خسن گویی دارد، بهترین انتخاب او یک جوجه چشم طوسی سالم و سرحال با سن 2 تا 3 سال است.

    جوجه کاسکوها در 3 سالگی به بلوغ جنسی می رسند، ولی تا حدود 7 سالگی و شاید کمتر، تمایلی به انتخاب جفت و جفتگیری ندراند. از 3 سالگی تا حدود 7 سالگی چشم کاسکوهای بالغ بسیار جوان، متمایل به سفید می شود. مسلماً کاسکوهای بالغ چشم سفید که 3 تا 7 سال سن دارند، مقاومتشان در مقابل بیماری ها بیشتر از سنین پایین تر است و از لحاظ قدرت یادگیری سخن گویی هم «هیچ تفاوتی با جوان ترها» ندارند. در حدود 7 سالگی، کاسکوهای بالغ، طبق غریزۀ ذاتی مایل به داشتن جفت می شوند. حال اگر برای آن ها جفت تهیه شود، وارد فاز جوجه کشی می شوند و به خصوص اگر ماده باشند، از علاقه آن ها به یادگیری سخن گویی کاسته می شود و اگر سخن گو باشند، از میزان سخن گویی آن ها کم می شود. به هر حال، کاسکوها از 7 سالگی به بعد، با داشتن جفت به تولید مثل مشغول می شوند، اما اگر در حدود 7 سالگی برای آن ها جفت تهیه نشود، به خصوص اگر ماده باشند، دچار «تنش جنسی» می شوند و در اثر این تنش، پَرکنی می کنند. البته نرها در این سن بسیار کمتر از ماده ها پر کنی می کنند. برخی می گویند که نرهای بالغ چشم زرد بیشتر پرهای دم خود را می جوند. اما ماده ها ممکن است پرهای تمام بدن خود را بکنند و خودشان را تا مرز لخت کردن تمام بدن، به جز سر و گردن ضایع کنند. البته بین ماده ها نیز تفاوت فراوانی وجود دارد. برخی از ماده ها فقط اندکی از پرهای سینه و دیگر قسمت های بدن خود را می کنند و برخی با شدت بیشتر پر کنی می کنند.

    بنا به دلایل فوق، کسی که یک کاسکوی چشم سفید را خریداری می کند، کاسکوی او بسیار زودتر از یک کاسکوی چشم طوسی وارد فاز تولید مثل و کاهش قدرت سخن گویی می شود. لذا به منظور تربیت کی کاسکوی سخن گوی خوب، با توجه به مسشکلات جوجه های چشم دودی و چشم سیاه از لحاظ کم بودن مقاومت آن ها در مقابل بیماری ها و نیز مشکل کاسکوهای بالغ چشم سفید و چشم زرد از لحاظ وارد شدن به فاز جوجه کشی یا نزدیک بودن به مرحله تولید مثل؛ بهترین انتخاب برای یک خریدار علاقه مند سخن گویی کاسکو، یک جوجه 2 تا 3 ساله «چشم طوسی» است. جوجه های چشم طوسی پس از چند ماه که طول می کشد تا اهلی شوند، قابلیت یادگیری سخن گویی پیدا می کنند و قادرند تا رسیدن به 7 سالگی به خوبی یادبگیرند و صحبت کنند. حال اگر جوجه شما نر باشد، حتی پس از 7 سالگی هم به سخن گویی خودش با ظرفیت بالا ادامه می دهد و اگر جفتی برای آن تهیه شود، هم با جفت خود به مرحله تولید مثل وارد می شود و هم به سخن گفتن ادامه می دهد واگر ماده باشد، بعد از 7 سالگی دچار تنش جنسی و پرکنی ناشی از این نوع تنش می شود و اگر جفت باری آن تهیه شود، جفتگیری می کند، تخم گذاری می کند، روی تخم هایش می خوابد و متعاقباً به مراقبت و پرورش جوجه هایش مشغول می شود و طبیعی است که از یک کاسکوی مادری که وظیفه مذکور را به عهده دارد، کسی نباید همانند گذشته انتظار سخن گویی از آن داشته باشد. کاسکوی مادر در ماههایی از سال که مشغول تولید مثل و پرورش جوجه هایش نباشد، سخن گویی می کند. اما مسئله این است که دوباره به زودی وارد فاز جوجه کشی بعدی خواهد شد.

    با توضیحات فوق، این موضوع نیز کاملاً روشن می شود که اگر فردی علاقه مند جوجه کشی از کاسکو باشد؛ باید حتی الامکان اقدام به خرید جوان ترین کاسکوهای بالغ چشم زرد کند. این کاسکهونا تازه چشمشان زرد شده و از لحاظ قدرت تولید مثل؛ مشابه انسان در سنین جوانی هستند. بدیهی است همان طور که در مورد انسان، بچه دار شدن تا سن متوسط 45 سالگی برای زن ها و 75 سالگی برای مردها امکان پذیر است؛ در مورد کاسکوها نیز تولید مثل از الگویی کم وبیش شبیه انسان پیروی می کند. اما همان طور که بچه دار شدن انسان در سنین بالا مشکل آفرین است، اگر فردی یک جفت کاسکوی چشم زرد مُسن یا خیلی پیر را برای جوجه کشی خریداری کند، ممکن است کاسکوی ماده چنان پیر باشد که دیگر نتواند تخم گذاری کند یا بعد از یکی دو سری جوجه کشی، قدرت تولید مثل را از دست بدهد. بنابراین خردیدار کاسکو باید از ابتدا هدفش را از خرید کاسکو مشخص کند. اگر عمدۀ هدف فرد از خرید کاسکو، لذت بردن زا سخن گویی آن باشد، باید یک جوجه کاسکوی حتی الامکان چشم طوسی خریداری کند که بتواند پس از 3 تا 5 ماه که آن را اهلی می کند، آن را تحت آموزش سخن گویی قرار دهد و تا 7 سالگی بهترین لذت را از سخن گویی آن ببرد.

    (6) کاسکوها نیز مانند انسان از هوش و حافظۀ متفاوتی برخوردارند و هوش آن ها هیچ ارتباطی به سن آن ها ندارد؛ اما حافظه آن ها با افزایش سن از 30 سالگی به بعد کاهش می یابد. هوش و حافظه در انسان و حیوانات ژنتیکی است، نه اکتسابی. در مورد انسان، قدرت یادگیری از حدود 7 سالگی شکوفا می شود و به تدریج تا 35 تا 40 سالگی به موازات بیشتر شدن آموخته ها، فراگیری نیز آسان تر می شود و از آن پس به علت فرسوده شدن مغز، فراگیری چیزهای جدید دشوارتر و حافظه کمتر می شود. به طور مثال، بچه انسان اگر هوش و حافظۀ معمولی داشته باشد و شرایط محیطی برای تحصیل وی فراهم باشد، از زمانی که مدرسه رفتن را شروع می کند تا وقتی که از دانشگاه فارغ التحصیل می شود و در رشتۀ تحصیلی خود دکترا می گیرد (در سن حدود 30 سالگی) و تا حدود 40 سالگی، هرگز از یادگیری احساس خستگی نمی کند و از قدرت یادگیری اش کاسته نمی شود. اما از حدود 40 سالگی به بعد، از قدرت یادگیری موضوعات جدید توسط انسان به تدریج کاسته می شود. از 40 سالگی تا حدد 70 الی 80 سالگی، به موازات کاهش قدرت یادگیری و به علت دشوار شدن یادگیری، از تمایل انسان به یادگیری موضوعات جدید کاسته می شود. در این سنین، انسان با تکرار آموخته هایش در حرفه یا تخصصی که دارد، بر میزان مهارت و تجربه اش افزوده می شود. به طور مثال، یک استاد دانشگاه مُسن، به علت تکرار آموخته های خود طی سال های متمادی و صدها بار تجربه کردن موضوعات تخصصی خود ، از توانمندی و تسلط بیشتری نسبت به یک استاد جوان با همان تخصص برخوردار است. از طرف دیگر، یک استاد جوان به علت داشتن قدرت یادگیری بیشتر به یک استاد مُسن، قادر است موضوعات جدید را به سهولت یادبگیرد که استاد مُسن چنین قدرتی را ندارد. حال اگر بخواهیم در فرآیند یادگیری، هوش و حافظه را نیز دخالت دهیم، طبیعی است که انسان از اوان کودکی هرچه هو ش و حافظه اش بیشتر باشد، قدرت یادگیری اش بیشتر می شود و در صورت داشتن پشتکار، می تواند نسبت به افرادی با پشتکار مساوی و هوش و حافظۀ معمولی، اطلاعات بیشتر و طبعاً مهارت بیشتری را کسب کند.

    حال اگر فرض کنیم که فرآیند یادگیری در کاسکو از الگویی کم و بیش مشابه انسان تبعیت کند و فرض کنیم که کاسکو در 3 سالگی که بالغ می شود، از لحاظ قدرت یادگیری معادل انسان در سن 10 سالگی باشد؛ می توان نتیجه گرفت که کاسکو از بدو تولد تا 12 ماهگی، از لحاظ یادگیری سخن گویی، دوران نوزادی را طی می کند؛ از 12 ماهگی تا 15 ماهگی دوران کودکی را طی می کند و در 18 ماهگی از لحاظ یادگیری معادل بچه انسان در 7 سالگی خواهد بود؛ یعنی از این سن به بعد کاسکو آماده می شود تا از محیط خود صداها، حرکات و رفتارهای غیر غریزی را یاد بگیرد.

    میزان هوش کاسکو به عنوان مهم ترین عامل در سرعت یادگیری تقلید صدا و ظرفیت حافظۀ کاسکو به عنوان مهم ترین عامل در محفوظ نگهداشتن کلمات و جملات یادگرفته؛ دو صفت ارثی هستند که تا میان سالی (حدود 40 سالگی)، به سن بستگی ندارند. اما یک موضوع باعث می وشد که کاسکوها از 7 سالگی به بعد، دیگر به خوبی جوجه ها به آموزش سخن گویی جواب ندهند و آن موضوع رسیدن کاسکوها به سن زناشویی و علاقه آن ها به تشکیل خانواده است. به عبارت دیگر هوش و حافظه کاسکو به هیچ عنوان از وقتی که چشم هایش زرد می شود (7 ساله به بعد) کم نمی شود، همان طور که هوش و حافظه انسان از وقتی که بالغ می شود کم نمی شود، اما کاسکوهای چشم زرد به سنی رسیده اند که حدود 4 سال از بلوغ جنسی آن ها می گذرد و در این سن نرها همواره جفت می خواهند و ماده ها سالیانه چندین بار نیاز به جفت پیدا می کنند. بنابراین به دلیل همین نیاز است که کاسکو دچار تنش جنسی می شود و در این حالت که تحت فشار روحی است، طبیعی است که تمایلش به تمرکز روی آموزش مربی کم شود؛ یعنی در حالی که شما خیال می کنید مشغول آموزش کاسکو هستید، کاسکوی بالغ چشم زرد، عملاً میلی ندارد که به شما گوش بدهد.

    بنابراین شما باید در کاسکوداری، از این پس برنامه ریزی کنید و از کاسکو در هر سنی که هست، مطابق اقتضای غرایزی توقع داشته باشید و موضوع هوش و حافظه را در رابطه با یادگیری سخن گویی توسط کاسکو اشتباه به کار نبرید؛ یعنی هرگز نگویید جوجه کاسکوها هوش بالایی دارند و وقتی چشمشان زرد می شود، هوششان کم می شود که اگر چنین بپندارید مثل آن است که بگویید بچه ها تا 7 سالگی هوش بسیار بالایی دارند و وقتی سن آن ها به 15 سالگی برسد، از هوششان کم می شود. با این طرز فکر، لابد باید نتیجه گیری کرد که در سن 18 یا 19 سالگی که جوانان وارد دانشگاه می وشدند، هوش آن ها چنان کم می شود که یادگیری برای آن ها بسیار دیر است!

    به هر حال آن چه سبب کم شدن قدرت یادگیری کاسکو پس از 7 سالگی یا زرد شدن چشم هایش می شود، کم شدن هوش کاسکو نیست، بلکه قرار داشتند آن تحت استرس یا تنش جنسی است؛ یعنی این که جفت می خواهد و میل ندارد که شما برای آن کلاس بگذارید و وادارش کنید که مثل شما حرف بزند. خُب در این سن تکلیف صاحب کاسکو روشن است. اگر دارندۀ کاسکو معترف است که کاسکو جزیی جدانشدنی از خانواده اش شده و به عنوان عضو خانواده به آن می نگرد، حالا باید بداند که این فرزند بزرگ شده و باید ازدواج کند و لذا باید برای کاسکوی خودش یک جفت تهیه کند و اگر نکند، هم از حرف زدنش کم می شود و هم پرهایش را به میزان کم تا زیاد می کَند. اما اگر برایش جفت تهیه کنید، آن ها به زودی صاحب 3 تا 5 فرزند می شوند. وقتی جوجه ها از تخم خارج شدند، شما باید آن ها را در سن 4 تا 6 هفتگی (ترجیحاً 6 هفتگی) از والدین جدا کنید و آن ها را با دست تغذیه کنید و نیز غذا در ظرف مناسب در اختیار آن ها بگذارید تا به میل خود هم غذا بخورند و غذاخوردن بدون کمک را یاد بگیرند. جوجه های خوب تغذیه شده در 3 ماهگی به خوبی پر در می آورند و قادرند خودشان به خوبی تغذیه کنند. در این سن، شما می توانید یک جوجه را برای خود نگهدارید و بقیه را بفروشید. بدیهی است که این جوجه اگر دم سیاه باشند از حدود 6 تا 12 ماهگی و اگر دم قرمز باشند از حدود 12 تا 18 ماهگی قابلیت آموزش پیدا می کنند.

    زودتر اهلی شدن یک کاسکوی جوان تر، هیچ تضمینی برای سخن گو شدن آن یا قدرتمندتر شدن آن در سخن گویی نسبت به کاسکوهای دیگر نخواهد بود.


    __________________


    یادگیری کاسکو از تلوز یون، رادیو، مکالمات تلفنی یا گفتگوها

    معمولاً معادل صفر است، مگر این که کاسکو بسیار زیاد در معرض شنیدن چنان صداها قرار گیرد و اگر هم چیزی یاد بگیرد، به صورت بلغور شده و غیرواضح ممکن است تکرار کند.

    اگر یک کاسکوی سخن گو در خانه داشته باشید و صدای زنگ تلفن و موبایل را یاد گرفته باشد، اما این بار حس گرهای شنوایی اش را متوجه مکالمه تلفنی شما می کند و چون حرفهای طرف مقابل شما را نمی شنود و حرفهای شما هم غالباً به صورت به صورت تعارف و خنده و گوشه وکنایه است، کاسکو با چند بار گوش دادن به مکالمات تلفنی شما، حرفهای یک طرف؛ یعنی خود شما را ممکن است ضبط کند. اما وقتی می خواهد آن را تقلید کند، مجموعه ای از کلمات و جملات را بلغور می کند. البته همین موضوع هم حیرت آور است، به ویژه آن که کاسو جوری مکالمۀ تلفنی را تقلید می کند که انگار تمام آن را فهمیده است. به طور کلی نباید از کاسکو انتظار یادگیری سخن گویی از منابعی مثل تلوزیون، رادیو، مکالمات تلفنی و گفتگوی بین افراد داشت. کاسکو ممکن است کلامی را به صورت بلغور شده از چنین گفتگوها یاد بگیرد، اما تکرار آنها به دلیل نامفهوم نبودن و واضح نبودن بی ارزش است.

    (2) یادگیری صداهایی غیر از سخن انسان توسط کاسکو

    تحت شرایط تکرار کافی، کاسکو صداهایی که بیشتر شبیه تن صدای طبیعی خودش باشد؛ مثل انواع سوتها، بوقها، زنگها، آژیرها، صدای پرندگان و حیوانات و غیره را به خوبی یاد می گیرد. به طور کلی دشوارترین صدا برای کاسکو، یادگیری کلمات و زبان انسان است.

    (3) یادگیری سخن گویی توسط کاسکو از صاحب خودش

    کاسکو از صاحب خودش به مراتب بهتر از دیگران سخن گویی را یاد می گیرد. علت آن است که به صاحب خودش اطمینان کامل دارد و می تواند حواسش را کاملاً به او متمرکز کند. اما به علت اعتماد نداشتن به دیگران، بخشی از حواس کاسکو در شنیدن آموزش از دیگران پرت می شود و به مراقبت از خودش مشغول می شود.

    (4) یادگیری سخن گویی توسط کاسکو از افراد خانواده

    بر حسب آن که کدام یک از افراد خانواده به چه میزان با کاسکو دوست شده باشد، به همان میزان به او اعتماد می کند و از او چیز یاد می گیرد.

    (5) یادگیری سخن گویی توسط کاسکو از غریبه ها

    کاسکو بسیار به ندرت از غریبه ها چیزی یاد می کیرد. چون در برخورد با غریبه ها مدتی طول می کشد تا او را شناسایی کند و به او اعتماد کند و تا به کسی اعتماد نکند، حواسش به گفته های او متمرکز نخواهد شد و چیزی از او یاد نخواهد گرفت.

    (6) یادگیری سخن گویی توسط کاسکو در مکان یا شرایط نامناسب یا شلوغ

    مکان آموزش کاسکو باید مناسب باشد، در غیر این صورت کاسکو قدرت تمرکز حواس در مکان نامناسب پیدا نمی کند. کاسکو فقط در محیطی می تواند از صاحب خودش چیزی یاد بگیرد که هیچ صدا، شیئی، پرنده، حیوان، تلوزیون، مکالمه تلفنی یا چیز دیگر و حتی رفتارهای نامناسب صاحب خودش یا وجود کاسکویی دیگر حواسش را پرت نکند.



    __________________

    نکات مهم در آموزش سخن گویی به کاسکوها


    از یاد دادن سوتهای ناهنجار و هر نوع صدای ناخوشایند و حرفهای زشت به کاسکو خودداری کنید. اگر کاسکو سوتها را با صدای بلند یاد بگیرد، وقتی چنان سوتها را بکشد، ممکن است شما یا دیگر افراد را ناراحت کند، به ویژه اگر صبح زود چنان سوتها را بکشد. سوتها، زنگها، آژیرها، صدای پرندگان، صدای حیوانات، صدای شرشر آب؛ صداهای سرفه، عطسه، خروپف و غیره زودتر از صدای صحبت کردن انسان توسط کاسکو یاد گرفته می شوند. سعی کنید تا می توانید صداها، کلمات و جملاتی را به کاسکو یاد بدهید که وقتی تکرار می کند موجب ناراحتی یا شرمندگی شما نشود. هر چه بیشتر جلوی کاسکو سوت بزنید، حافظه محدود کاسو با صدای سوتها بیشتر پر می شود و قدرت یادگیری سخن گویی آن کمتر می شود. کاسکویی که عادت به سوت زدن زیاد پیدا کند، چون سوت کشیدن برایش بسیار راحت تر از سخن گویی است، به جای حرف زدن، بیشتر سوت می کشد، اگر یک کاسکوی پیشرفته در سخن گویی، زیاد در معرض شنیدن سوتها قرار گیرد، ملاحظه خواهید کرد که کلمات یا عبارت را دذیگر زیاد تکرار نمی ک ند و بیشتر سوت می کشد. بنابراین تا می توانید با روش صحیح حرف زدن را به کاسکو یاد بدهید و از آموزش سوت به کاسکو خودداری کنید، زیرا لذت شنیدن سوت از کاسکو در مقابل حرف زدن کاسکو تقریباً هیچ است و اگر بخواهیم به یک کلمه حرف زدن کاسکو یک امتیاز بدهیم، باید به 10 نوع سوت کاسکو هم فقط یک امتیاز بدهیم

    منبع : tuti-shiraz.persianblog.ir




    ویرایش توسط parrots : 10th July 2012 در ساعت 01:42 AM



اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. آموزش قرار دادن عکس در قسمت های مختلف سایت
    توسط بابک آژیده در انجمن آموزش های کاربردی استفاده از سایت
    پاسخ: 23
    آخرين نوشته: 15th July 2015, 04:57 PM
  2. تربیت و آموزش کاسکو و طوطی
    توسط parrots در انجمن سایر موارد آموزشی به طوطی ها
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 1st July 2012, 04:00 AM
  3. تعیین محدودیت ها در آموزش و تربیت سگ ها
    توسط hsoonheb در انجمن تربیت و آموزش سگ ها
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 18th October 2011, 08:02 PM
  4. اموزش دادن به پاراکیت (ترجمه)
    توسط Black_Heart در انجمن آموزش ترفند به طوطی سانان
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 27th June 2011, 03:43 PM

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تبلیغات متنی : کیف لپ تاپ