پراکندگی جغرافیایی : بیشتر قسمتهای استرالیا ، بخصوص قسمت شرق این کشور ، بجز نواحی ساحلی
اندازه : 30 سانتی متر
جیره ی غذایی : مخلوطی از دانه ی غلات ، بخصوص دانه ی ساده قناری و ارزن ، همراه با تخم آفتابگردان ، شاهدانه و گل رنگ . بهتر است سبزیجات ، هویچ و میوه هم به پرنده داده شود .
پرنده ی نا بالغ : شبیه پرندگان بالغ هستند ، اما برجستگی قاعده ی منقار معمولا به جای خاکستری به رنگ صورتی است و پرهای ناحیه ی دمی نیز کوتاهتر است .
تعیین جنسیت : صورت پرندگان ماده خاکستری رنگ است و پرهای ناحیه ی دمی آنها نیز دارای خطوطی می باشد .
ویژگی ها و جذابیتهای پرنده : نگهداری آنها بخصوص برای افراد تازه کار راحتتر است .
با اینکه طوطیهای کاکلی با اندازه ی طوطیهای استرالیایی معروف نیستند ، اما روز به روز بر محبوبیت آنها افزوده می شود . سالها این پرندگان در باغ وحشها نگهداری میشدند . این پرنده نخستین بار همزمان با طوطی استرالیایی در اروپا مشاهده شد . تا قبل از سال 1940 میلادی جهشی در این پرنده صورت نگرفته بود . در این سال برای نخستین بار نوع رنگارنگ آن در ایالات متحده آمریکا پدید آمد . علائم مشخصه ی طوطی کاکلی رنگارنگ نیز مثل طوطی استرالیایی بسیار متغیر است و ممکن است که فقط به صورت نواحی روشنی در زمینه ی خاکستری پرها دیده شود .
بدون شک ، جالب توجه ترین نوع جهش یافته ی این پرنده ، طوطی کاکل دار لوتینو است که تا مدتها اشتباها آلبینو یا سفید نامیده می شد . چراکه در طوطی کاکل دار لوتینو گونه ها همچنان به رنگ نارنجی می باشد و پرهای سفید یکدست و چشمهای قرمز ، بسیار کمیاب است . با وجودی که تعیین جنسیت در طوطی کاکل دار لوتینو امکان پذیر نیست . در این پرنده را تعیین جنسیت توجه به خطوط روی پرهای ناحیه ی دمی است . اگرچه این روش تعیین جنسیت در مقایسه با روش تعیین جنسیت در طوطی کاکل دار معمولی چندان واضح و مناسب نیست ، اما طوطی کاکلی نر را می توان پس از معاینه ی دقیق دم پرنده ، با توجه به پرهای زرد یکدست این ناحیه و فقدان هرگونه خط سیاه رنگ در مقایسه با پرنده ی ماده شناسایی کرد .
در نوع سینامون که رنگ پرهای پرنده به صورت سایه روشنی از رنگ جذاب شیرشکلاتی در آمده است نیز تعیین جنسیت مانند طوطیهای کاکلی خاکستری طبیعی انجام می شود . با وجودی که ممکن است شدت رنگهای بدن در طوطی کاکل دار سینامون بسیار مختلف باشد ، اما در این پرنده از تغییرات فاحشی که در رنگ بدن جنس نر سایر انواع ، از طوطی کاکل دار مرواریدی در زمان رسیدن به سن بلوغ پدید می آید ، خبری نیست . به طور طبیعی ، نقش مروارید نتیجه ی پرهایی با مرگز روشن و حاشیه ی تیره می باشد ، اما در پرندگان نر بالغ ، تاثیر هورمونها سبب می شود که این نقاط روشن نیز به دلیل تجمع رنگدانه ی تیره ی ملانین از بین بروند . در نتیجه ، این پرنده ها از انواع خاکستری طوطی کاکلی قابل تشخیص نیستند . مگر در موارد خاص ، آن هم با دقت در ناحیه ی شانه ی پرنده که ممکن است آثاری از پرهای مرواریدی شکل هنوز یافت شود .
در طوطیهای کاکلی نیز مانند طوطی استرالیایی ، بروز ترکیب مختلف با تغییر در نقش و نگارهای روی بدن پرنده امکان پذیر بوده ، سبب پدید آمدن واریته های جالب توجهی مثل سینامون مرواریدی شده است .
اکثر انواع جهش یافته ی این پرندگان همانند لوتینو را می توان با قیمت پایین تهیه کرد . در اواخر تابستان ، تعداد زیادی از این پرنده ها در پرنده فروشیها عرضه می شوند . اما تهیه ی یک طوطی کاکل دار خالص جوان در فصل زمستان آسان نیست ، چرا که ای پرنده ها معمولا خارج از قفس جفتگیری می کنند و تکثیر می یابند .
طوطیهای کاکلی ، معمولا در حدود 7 هفتگی از والدین خود مستقل می شوند و با وجودی که این پرنده در ابتدای ورود به منزل کمی ناراحت و عصبانی به نظر می رسد، اما پس از مدت کوتاهی به محیط جدید خو می گیرد و به یک پرنده ی خانگی خوب و مناسب تبدیل می شود

منبع : tuti-shiraz.persianblog.ir