نمایش نتایج: از 1 به 2 از 2
  1. #1
    کاربر ساده

    نوع حیوان خانگی
    گربه ـ سگ ـ خرگوش ـ زاغ ـ همستر ـ البته گاهی اضافه هم می
    تاریخ عضویت
    Jan 2012
    شماره عضویت
    6412

    اصرار به احیای ببر مازندران با وجود کارنامه مردود سازمان محیط زیست

    دیده بان حقوق حیوانات: هنوز خاطره بلای ایرانی که همین یکی دو سال اخیر بر سر دو ببر سیبری آمد از ذهن*ها پاک نشده که مسوولان سازمان محیط زیست برای چندمین بار از ورود چهار توله ببر سیبری تا پایان سال خبر می دهند. این در حالی است که هیچ ضمانتی برای زنده ماندن این توله*ها وجود ندارد.

    به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی مسوولان سازمان محیط زیست همه آن چه در سقوط ۳۷ پله ای ایران در شاخص عملکرد محیط زیستی موثر بوده را یک سر به یک سو نهاده و هنوز بر احیای نسل ببر مازندران اصرار دارند، چیزی که متخصصان محیط زیست آن را از اساس رد شده می دانند و همین مسوولان با داشتن کارنامه ای شامل مرگ یک ببر نر و ناپدید شدن یک ببر ماده که برای همین هدف دو سال پیش از روسیه وارد شدند، هیچ ضمانتی برای زنده ماندن این چهار توله ببر نداده اند. گفته می شود این اقدام بیش از آن که محیط زیستی و در راستای احیای نسل یک گونه منقرض شده باشد، مانوری ***** برای اثبات دوستی ایران و روسیه است.

    کارشناسان برای چندمین بار طی این یکی دو سال با ورود ببرهای سیبری با هدف احیای ببر مازندران مخالفت کرده و آن را اقدامی بیهوده و ژورنالیستی می دانند. آن ها به هدف گذاری ورود و ضمانت اجرایی زنده ماندن ببرها به علاوه ژن نسلی که از این چهار توله قرار است به وجود بیاید و زیستگاه و غذای این حیوانات نقد دارند.

    شریفی از اعضای دیده بان حقوق حیوانات در گفت و گو با chn در انتقاد به این تصمیم سازمان حفاظت محیط زیست می گوید: «اگر هدف احیای نسل ببر مازندران است که یک نسل ببر نمی تواند از چهار توله تولید شود.»

    او در توضیح چرایی نرسیدن به این هدف اضافه می کند: «این چهار توله ببر ژن هایی محدود دارند و جفت گیری آن ها و نسل کشی از آن ها منجر به جفت گیری میان ببرهای خواهر و برادر و جهش های ژنتیکی می شود و ممکن است برخی بیماری های عجیب و غریب میان آن ها شایع شود که در نتیجه این موجب ایجاد نسلی ضعیف در برابر خطرات و بیماری ها شده و نسلی کاملا غیرطبیعی ایجاد می شود که حداکثر می توانند حدود ۷۰ ببر شوند که در طبیعت محکوم به نابودی هستند.»

    افرادی که صحبت از احیای نسل ببر مازندران می کنند می گویند این اقدام قرار است از تزریق dna پوست ببر مازندرانی که ۶۰ سال پیش کشته شده، به ببر سیبری انجام شود. «شریفی» در نقد این شیوه می گوید: «تزریق dna کار پیچیده ای است که تاکنون در جهان انجام نشده و تنها در فیلم پارک ژوراسیک سابقه دارد؛ اگر قرار است ببر مازندران به این شیوه احیا شود، باید گفت که این کار خطاست.»

    به گفته شریفی، اگر قرار است ببر را در اسارت پرورش دهیم، سازمان محیط زیست می تواند ببر را از سیرک ها و کشورهای دیگر بخرد و در نهایت چه نیازی به این اقدامات است؟ او تاکید می کند که آن چه سازمان محیط زیست می خواهد انجام دهد، احیای گونه نیست و دقیقا کاری است که سیرک ها انجام می دهند.

    همه این گفته ها البته در جایی است که فرض کنیم زیستگاه این چهار توله آماده باشد و در زمینه اسکان و تغذیه آن ها مشکلی نداشته باشد، همه این ها اما در حال حاضر محل اشکال است.

    کارشناسان در انتقاد به رهاسازی ببرها در میانکاله، می گویند که وقتی ببرهای مازندران در میانکاله منقرض شده اند، ببرهای جدید نیز نمی توانند در این زیستگاه زنده بمانند با این توضیح که انقراض به معنی مردن جانوران نیست بلکه به این معنی است که زیستگاه توانایی پذیرفتن گونه را ندارد. بنابراین در جایی که در میانکاله جایی نیست که از تیررس انسان در امان مانده باشد، رویارویی ببرها و لاجرم کشته شدن آن ها اجتناب ناپذیر است.

    اما مهم ترین بحثی که در این زمینه مطرح می شود، این است که اساسا چه لزومی به احیای ببر مازندران است و این پروژه چه توجیه و هدف گذاری ممکن است داشته باشد؟

    این عضو دیده بان با اشاره به هدفی که در سازمان در زمینه احیای ببر مازندران مطرح شده بود، گفت: «در آن زمان صحبت مخفیانه ای وجود داشت مبنی بر این که با این اقدام میانکاله قرار است از دست کشاورزان و شکارچیانی که آن را تصرف کرده اند، رها شده و به ذخیره گاه زیست کره مبدل شود.»

    وی در نقد چنین دیدگاهی که منجر به پروژه احیای ببر مازندران شده است، می گوید: «اگر این اقدام در راستای خارج کردن افرادی است که به شکل غیرقانونی میانکاله را تصرف کرده اند، این باید با استفاده از ابزارهای قانونی صورت بگیرد و اقدام با استفاده از از برنامه های ژورنالیستی و با هزینه کشته شدن ببرها غیر قانونی و غیر اخلاقی است.»

    به گفته او، سازمان محیط زیست باید این قدرت را داشته باشد که به جای استفاده از این اقدامات نمایشی، جلوی ورود غیر قانونی به مناطق حفاظت شده و کشتار حیوانات را بگیرد.

    تاریخچه ورود ببرهای روسی به ایران نشان می دهد که در چند سال اخیر این اقدام همواره ناکام بوده است. ۱۵ سال پیش یک جفت ببر سیبری وارد ایران شد که ۶ ماه بعد در باغ وحش مشهد از گرمای هوا تلف شدند. دو سال پیش هم دو ببر سیبری وارد ایران شد که یکی مرد و دیگری ناپدید است و هیچ خبری از سلامت و شرایطش داده نمی شود و البته هرگز آن را در انظار عمومی نمایش نمی دهند. حال با ورود چهار توله ببر سیبری دیگر که هیچ ضمانتی برای زنده ماندن آن ها وجود ندارد، ببرهای قربانی شده در ایران احتمالا به عدد ۸ می رسد.

    با وجود چنین تاریخچه ای باید از مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست که با وجود مخالفت افکار عمومی روسیه و ایران به ورود ببرهای سیبری تاکید دارند، پرسید که چه ضمانت اجرایی برای زنده ماندن ببرها در نخستین گام و احیای نسل ببر مازندران در دومین گام، وجود دارد. به علاوه در جایی که به نظر می رسد مردن ببرها هیچ پیگیری قضایی ندارد، این که در صورت تلف شدن توله ببرها، چه کسی به افکار عمومی پاسخ خواهد داد؟



  2. #2
    کاربر ثابت

    محل سکونت
    تهران
    نوع حیوان خانگی
    شاه طوطی
    تاریخ عضویت
    Apr 2010
    شماره عضویت
    1
    نقل قول نوشته اصلی توسط titi_jo0on نمایش پست ها
    دیده بان حقوق حیوانات: هنوز خاطره بلای ایرانی که همین یکی دو سال اخیر بر سر دو ببر سیبری آمد از ذهن*ها پاک نشده که مسوولان سازمان محیط زیست برای چندمین بار از ورود چهار توله ببر سیبری تا پایان سال خبر می دهند. این در حالی است که هیچ ضمانتی برای زنده ماندن این توله*ها وجود ندارد.

    به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی مسوولان سازمان محیط زیست همه آن چه در سقوط ۳۷ پله ای ایران در شاخص عملکرد محیط زیستی موثر بوده را یک سر به یک سو نهاده و هنوز بر احیای نسل ببر مازندران اصرار دارند، چیزی که متخصصان محیط زیست آن را از اساس رد شده می دانند و همین مسوولان با داشتن کارنامه ای شامل مرگ یک ببر نر و ناپدید شدن یک ببر ماده که برای همین هدف دو سال پیش از روسیه وارد شدند، هیچ ضمانتی برای زنده ماندن این چهار توله ببر نداده اند. گفته می شود این اقدام بیش از آن که محیط زیستی و در راستای احیای نسل یک گونه منقرض شده باشد، مانوری ***** برای اثبات دوستی ایران و روسیه است.

    کارشناسان برای چندمین بار طی این یکی دو سال با ورود ببرهای سیبری با هدف احیای ببر مازندران مخالفت کرده و آن را اقدامی بیهوده و ژورنالیستی می دانند. آن ها به هدف گذاری ورود و ضمانت اجرایی زنده ماندن ببرها به علاوه ژن نسلی که از این چهار توله قرار است به وجود بیاید و زیستگاه و غذای این حیوانات نقد دارند.

    شریفی از اعضای دیده بان حقوق حیوانات در گفت و گو با chn در انتقاد به این تصمیم سازمان حفاظت محیط زیست می گوید: «اگر هدف احیای نسل ببر مازندران است که یک نسل ببر نمی تواند از چهار توله تولید شود.»

    او در توضیح چرایی نرسیدن به این هدف اضافه می کند: «این چهار توله ببر ژن هایی محدود دارند و جفت گیری آن ها و نسل کشی از آن ها منجر به جفت گیری میان ببرهای خواهر و برادر و جهش های ژنتیکی می شود و ممکن است برخی بیماری های عجیب و غریب میان آن ها شایع شود که در نتیجه این موجب ایجاد نسلی ضعیف در برابر خطرات و بیماری ها شده و نسلی کاملا غیرطبیعی ایجاد می شود که حداکثر می توانند حدود ۷۰ ببر شوند که در طبیعت محکوم به نابودی هستند.»

    افرادی که صحبت از احیای نسل ببر مازندران می کنند می گویند این اقدام قرار است از تزریق dna پوست ببر مازندرانی که ۶۰ سال پیش کشته شده، به ببر سیبری انجام شود. «شریفی» در نقد این شیوه می گوید: «تزریق dna کار پیچیده ای است که تاکنون در جهان انجام نشده و تنها در فیلم پارک ژوراسیک سابقه دارد؛ اگر قرار است ببر مازندران به این شیوه احیا شود، باید گفت که این کار خطاست.»

    به گفته شریفی، اگر قرار است ببر را در اسارت پرورش دهیم، سازمان محیط زیست می تواند ببر را از سیرک ها و کشورهای دیگر بخرد و در نهایت چه نیازی به این اقدامات است؟ او تاکید می کند که آن چه سازمان محیط زیست می خواهد انجام دهد، احیای گونه نیست و دقیقا کاری است که سیرک ها انجام می دهند.

    همه این گفته ها البته در جایی است که فرض کنیم زیستگاه این چهار توله آماده باشد و در زمینه اسکان و تغذیه آن ها مشکلی نداشته باشد، همه این ها اما در حال حاضر محل اشکال است.

    کارشناسان در انتقاد به رهاسازی ببرها در میانکاله، می گویند که وقتی ببرهای مازندران در میانکاله منقرض شده اند، ببرهای جدید نیز نمی توانند در این زیستگاه زنده بمانند با این توضیح که انقراض به معنی مردن جانوران نیست بلکه به این معنی است که زیستگاه توانایی پذیرفتن گونه را ندارد. بنابراین در جایی که در میانکاله جایی نیست که از تیررس انسان در امان مانده باشد، رویارویی ببرها و لاجرم کشته شدن آن ها اجتناب ناپذیر است.

    اما مهم ترین بحثی که در این زمینه مطرح می شود، این است که اساسا چه لزومی به احیای ببر مازندران است و این پروژه چه توجیه و هدف گذاری ممکن است داشته باشد؟

    این عضو دیده بان با اشاره به هدفی که در سازمان در زمینه احیای ببر مازندران مطرح شده بود، گفت: «در آن زمان صحبت مخفیانه ای وجود داشت مبنی بر این که با این اقدام میانکاله قرار است از دست کشاورزان و شکارچیانی که آن را تصرف کرده اند، رها شده و به ذخیره گاه زیست کره مبدل شود.»

    وی در نقد چنین دیدگاهی که منجر به پروژه احیای ببر مازندران شده است، می گوید: «اگر این اقدام در راستای خارج کردن افرادی است که به شکل غیرقانونی میانکاله را تصرف کرده اند، این باید با استفاده از ابزارهای قانونی صورت بگیرد و اقدام با استفاده از از برنامه های ژورنالیستی و با هزینه کشته شدن ببرها غیر قانونی و غیر اخلاقی است.»

    به گفته او، سازمان محیط زیست باید این قدرت را داشته باشد که به جای استفاده از این اقدامات نمایشی، جلوی ورود غیر قانونی به مناطق حفاظت شده و کشتار حیوانات را بگیرد.

    تاریخچه ورود ببرهای روسی به ایران نشان می دهد که در چند سال اخیر این اقدام همواره ناکام بوده است. ۱۵ سال پیش یک جفت ببر سیبری وارد ایران شد که ۶ ماه بعد در باغ وحش مشهد از گرمای هوا تلف شدند. دو سال پیش هم دو ببر سیبری وارد ایران شد که یکی مرد و دیگری ناپدید است و هیچ خبری از سلامت و شرایطش داده نمی شود و البته هرگز آن را در انظار عمومی نمایش نمی دهند. حال با ورود چهار توله ببر سیبری دیگر که هیچ ضمانتی برای زنده ماندن آن ها وجود ندارد، ببرهای قربانی شده در ایران احتمالا به عدد ۸ می رسد.

    با وجود چنین تاریخچه ای باید از مسوولان سازمان حفاظت محیط زیست که با وجود مخالفت افکار عمومی روسیه و ایران به ورود ببرهای سیبری تاکید دارند، پرسید که چه ضمانت اجرایی برای زنده ماندن ببرها در نخستین گام و احیای نسل ببر مازندران در دومین گام، وجود دارد. به علاوه در جایی که به نظر می رسد مردن ببرها هیچ پیگیری قضایی ندارد، این که در صورت تلف شدن توله ببرها، چه کسی به افکار عمومی پاسخ خواهد داد؟

    سلام

    من وقتی خیلی سنم کمتر بود سالی 2-3 بار میرفتم میانکاله ماهیگیری...محلی ها بهش میگفتن لپوی زاغمرز یا یه همچین چیزی....یه محل بسیار دنج و آروم بود که طبیعتش کاملا بکر و دست نخورده بود.آب مرداب بسیار تمیز و زلال بود و ابدا آشغالی دیده نمیشد.اکثر قسمت های مرداب به دلیل پوشش گیاهی انبوه و وجود نیزار های اطراف مرداب غیر قابل دسترسی بود و به جز نقاط بسیار محدود اصلا امکان ماهیگیری کنار ساحل نبود.سال ها دیگه مسیرم اون سمتی نیفتاده بود تا 3 سال پیش که خیلی اتفاقی مسیرمون اون طرفی افتاد و رفتیم یه 2 ساعتی تو منطقه بگردیم ولی چیزی که دیدم اصلا غیر قابل تصور بود...تمام نیزار ها رو سوزونده بودن و درخت ها رو قطع کرده بودن.آب مرداب بسیار کثیف و مملو از آشغال بود...هر چیزی که تصور کنید تو آب بود.ساحل که رسما به باتلاق و فاضلاب تبدیل شده بود و بوی بسیار بدی هم فضای اطراف رو گرفته بود.2 ساعتی که اونجا بودیم هیچ موجود زنده ای ندیدیم و خبری هم از اردک ماهی های معروف مرداب نبود.قبلا هر چند دقیقه یک اردک ماهی بزرگ برای شکار حشرات و پرندگان کوچک از آب میپرید ولی این دفعه حتی یک مورد هم ندیدیم.

    تمام مرداب پر بود از دام و تور هایی که کاملا واضح و به صورت علنی تو مرداب پهن بود و ماموران محیط زیست ظاهرا اصلا توجهی به این موضوع نداشتند

    حالا تصور کنید بخوان ببر (اونم سیبری یا بنگال!!!!) تو این منطقه رها کنند... در بهترین شرایط از گرسنگی(به دلیل نبودن شکار و غذا) خواهند مرد....یا با حمله به محلی ها یا گاو و گوسفنداشون با اسلحه کشته میشن!
    خلاصه که تو مملکت ما حساب 2 2 تا 8 تاست وگرنه ببر برای همیشه منقرض شده و با شرایط فعلی احیای اون غیر ممکن و کاری مسخره و احمقانست.اصلا حتی جایی برای مخفی شدن هم نداره چه برسه به شکار و قلمرو و ...

    یوز آسیایی که هنوز هست رو ول کردن به امان خدا که فلان چوپان یوز ماده و 3 تا تولش رو بکشه و آتیش بزنه بعد چسبیدن به احیای ببر !!!! اونم ببر سیبری به جای مازندران

    یه یوز آسیایی تو پارک پردیسان بود که به احمقانه ترین شکل ممکن مرد...خرگوشی به خوردش دادن که انگل داشت و یوز پلنگ نا یاب آسیایی در اثر انگل روده ای مرد!!!! شاید ساده ترین بیماری که هر دامپزشکی میتونست درمانش کنه...

    پلنگ ایرانی هم رفته تو لیست قرمز ... تو سیاه بیشه (جاده چالوس) حدود 1 ساله که کسی پلنگ ندیده در صورتی که تا 6-7 سال پیش فراوون بود
    ویرایش توسط بابک آژیده : 15th February 2012 در ساعت 07:01 PM

اطلاعات موضوع

کاربرانی که در حال مشاهده این موضوع هستند

در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)

موضوعات مشابه

  1. میگو همزیست شقایق
    توسط l2eza در انجمن معرفی انواع میگو های آب شور
    پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 11th September 2012, 09:22 PM
  2. وظیفه ای که در قبال محیط زیست داریم
    توسط hsoonheb در انجمن محیط زیست
    پاسخ: 2
    آخرين نوشته: 24th December 2011, 05:45 AM
  3. پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 15th November 2011, 01:52 PM
  4. فاجعه بزرگ زیست محیطی درایلام/مرگ10ها هزار ماهی
    توسط کسری در انجمن اخبار دنیای حیوانات
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 2nd November 2011, 08:52 PM
  5. آزمونی برای مسئولان محیط زیست
    توسط Shahrzad در انجمن اخبار محیط زیست
    پاسخ: 0
    آخرين نوشته: 30th September 2010, 03:30 PM

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست کنید.
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  
تبلیغات متنی : کیف لپ تاپ