این نژاد دارای جثه ای بزرگ بوده و منقارهای قوی و محکمی دارد و می تواند ضررهای زیادی وارد کند، اما به طور کلی پرندگان بی آزار و صلح جویی هستند. فنچ های نر و ماده شبیه هم هستند وهمانند بسیاری از اعضای این خانواده تفریق بین نر وماده از طریق آوازخوانی صورت می گیرد. البته افراد خبره با دقت فراوان به جفت های بسیاری از این نژاد می توانند نر وماده را از هم تشخیص دهند، چرا که نرها بروی قاعده منقار یک برآمدگی سرخ رنگ دارند که در ماده ها دیده نمی شود و برخی دیگر معتقدند که رنگ حلقه دور چشم ها در نرها پر رنگ تر از ماده هاست، اما به نظر می رسد که تشخیص جنسیت از برآمدگی روی منقار راحت تر است. بر خلاف حجم جثه و منقار بزرگ شان، پرندگان بسیار صلح جویی هستند و به راحتی مي توان آن ها را با فنچ های کوچک جثه در یک قفس نگهداری کرد. این پرنده ممکن است که با هم نژادهای خود درگیر شود، اما دیده نشده که با پرندگان نژادهای دیگر درگیر شده باشد.



این پرنده اندازه ای همانند بلبل خرما دارد و رنگ بدنش بنفش مایل به آبی است. سر و دم پرنده سورمه ای و گوش هایش سفید است. در فصل زمستان به مناطق گرم تر رفته در آن جا تخم گذاری می کند و دوباره با جوجه های جوان به خانه قبلی باز می گردد. غذای این پرنده شاه دانه،سبزیجات و میوه جات می باشد. پرنده نر جثه ای بزرگ تر و ماده جسه ای کوچکتر دارد. این پرنده تا20 روز روی تخم می خوابد و دو هفته از جوجه مراقبت می کند.
این پرنده در شمال و مناطق جنگلی ایران پراکندگی دارد.


منبع:كتاب نگه داري و بيماري هاي فنچ تاليف دكتر احسان مقدس