اسب ها چگونه راه می روند ؟




اسب ها روش های مشخصی برای راه رفتن دارند – درست مثل ما آدمها که به شیوه های مختلف راه می رویم. البته در مورد ما آدم ها مدل های راه رفتن به اندازه اسب ها پیچیدگی ندارد، چون ما دو تا پا بیشتر نداریم!


اما در مورد اسبها قضیه فرق دارد.

راه رفتن اسب را به طور کلی به چهار دسته تقسیم بندی می کنند. دنیای اسبمی خواهد شما را با این چهار مدل آشنا کند. البته برخی انواع خاص راه رفتن اسب وجود دارد که تنها نژادهای خاصی از اسب قادر به انجام آن هستند (درست مثل بعضی انواع راه رفتن که فقط از دست بعضی آدمها بر می آید!). این اسبها را در زبان لاتین “Gaited Horses” می نامند؛ از آن جهت که شیوه راه رفتن (gait) آنها فراتر از چهار مدل پایه حرکت اسب است.



چهار مدل پایه حرکت اسب
به طور کلی حرکت اسب به چهار دسته تقسیم می شود. با این حال بعضی حالت های راه رفتن بینابین این چهار حالت پایه هم در اسب ها دیده می شود. این چهار مدل عبارتند از: قدم رفتن، یورتمه رفتن، تاخت ملایم و تاخت چهارنعل.



قدم (Walk)
در حالت قدم، پاهای اسب به صورت منظم و با ترتیب خاص روی زمین می آید: پای سمت چپ جلو، پای سمت راست عقب، پای سمت راست جلو، پای سمت چپ عقب. اگر پاهای جلوی اسب را "دست" بنامیم، قدم رفتن اسب به این صورت ساده تر بیان می شود: دست چپ، پای راست، دست راست، پای چپ.
این همان حالتی است که وقتی با آرامش تمام با اسبتان در مانژ حرکت می کنید اتفاق می افتد.



یورتمه (Trot)
یورتمه مدلی از راه رفتن اسب است که به آن دو ضرب می گویند؛ در این حالت دست و پای مخالف اسب با هم به زمین می آید. ترتیب آن به این صورت است: دست چپ با پای راست و بعد دست راست با پای چپ.
این همان حالتی است که وقتی روی اسب نشسته اید آنچنان بالا و پایین می پرید که اگر درست نشستن روی اسب را بلد نباشید احتمالا یک بلایی سرتان می آید! خوشبختانه همه ما از همان دوران کودکی و آشنایی با "کره الاغ کدخدا" با مدل راه رفتن یورتمه آشنایی داریم!



تاخت ملایم (Canter)
حالت تاخت ملایم اسب کمی پیچیده تر است. در این حالت اول یک دست اسب روی زمین می آید، بعد دست دیگر همراه با پای مخالفش هم زمان به زمین می آید، و بعد پای دیگر اسب به صورت مستقل به زمین می آید. بنابراین، مدل یورتمه سه ضرب است. اگر حرکت از دست چپ آغاز شود ترتیب آن به این صورت خواهد بود: دست چپ، دست راست و پای چپ، پای راست. بعد مجددا دست چپ که جلوتر از همه حرکت می کند پایین می آید و حرکت به همین صورت ادامه می یابد. در حرکت تاخت ملایم پس از اینکه دست آغازگر حرکت از زمین بلند می شود، مکثی در حرکت اسب وجود دارد و اسب اندکی در هوا معاق می ماند.
این حالت را زمانی تجربه می کنید که در حال تمرین پرش با اسب به سرعت به سمت مانع می روید.



چهارنعل (Gallop)
پاهای اسب در حرکت چهارنعل کاملا کشیده و گام هایش تا حد امکان بلند است. تفاوت تاخت چهارنعل با تاخت ملایم این است که زمان معلق ماندن اسب در حالت چهارنعل بیشتر است و سرعت حرکت نیز بالاتر است. همچنین، دست و پای مخالفی که در حالت تاخت ملایم با هم به زمین می آمد در حرکت چهارنعل دیگر نمی تواند به این صورت عمل کند چون سرعت زیاد است؛ در حرکت چهارنعل وضعیت حرکت این دو دست و پا اینگونه است که پا کمی قبل از دست مخالفش به زمین ضربه می زند.
ترتیب حرکت پاهای اسب در حرکت چهارنعل (با پیشگامی دست چپ) به این صورت است: پای راست، پای چپ و بلافاصله دست راست، دست چپ. بنابراین، حرکت چهارنعل اسب یک حرکت چهار ضربی است.


در دو مدل حرکتی تاخت ملایم و چهارنعل اسب، اگر اسب روی خط مستقیم حرکت کند، هر کدام از پاهای جلو می تواند پیشگام حرکت باشد. اما در هنگام حرکت در مسیر منحنی، معمولا پای داخلی است که پیشگام حرکت می شود. پای پیشگام باید وزن بیشتری را در مقایسه با پای سمت دیگر تحمل کند و بیشتر از آن کار می کند. به همین علت است که معمولا وقتی اسب در حرکت چهارنعل خسته می شود، پایش را عوض می کند.



اختصاصی دنیای اسب
ترجمه با تصرف: زینب شاهدی