منطقه حفاظت شده بزمان، ايرانشهر


اين منطقه به وسعت ۶۸۸‚۳۲۴ هکتار، منطقهٔ کوهستانى بزمان، تپه,ماهورها و دشت,هاى اطراف اين کوه را در بر مى,گيرد. اين منطقه داراى کوهى نسبتاً مرتفع (۳۴۹۷ متر) با دره هاى آب شيرين و پوشش گياهى نسبتاً مناسب است. جوامع گياهى مشرف بر دامنه ها خرزهره، داز، قيچ، درمنه و انواع گَوَن است. حيوانات وحشى که در اين منطقه زندگى مى,کنند عبارتند از : کبک، کبک چيل، تيهو، دراج، خرگوش، کل، بز، قوچ، ميش.

علاوه بر گونه هاى مختلف وحوش فوق الذکر، نوعى خرس سياه آسيايى که کوچکتر از خرس قهوه اى است در سيستان و بلوچستان زندگى مى کند. دهانه غارهايى که به احتمال زياد مى توان وجود خرس را در آن ها حدس زد اکثراً حدود ۷۰ سانتى متر است که خود خرس سياه نيز به زحمت مى تواند داخل آن شود، به همين دليل دسترسى انسان به حيوان و عبور آن از اين گونه غارها، کار ساده اى نيست. کوه هاى سياه بزمان، بيرک، تفتان، سراوان، اطراف خاش، کارواندر، اسفندک و تپه ماهورهاى اطراف رود ماشکيل از جمله زيستگاه هاى اصلى اين گونه خرس به شمار مى آيد. پوشش گياهى اين مناطق زيستگاه مناسبى را براى گونهٔ در معرض انقراض و با ارزش خرس سياه در اين ارتفاعات فراهم آورده است. پوشش گياهى غالب زيستگاه هاى خرس در اين منطقه شامل : ارجن، کهور، کنار، داز، خرما، زرشک، زارچ، زالزالک، گز، توسکا، زيتون وحشى، انواع گون و درمنه، اورس، بيد، تنگرس و نسترن وحشى مى باشد که ميوهٔ بيشتر اين درختان، غذاى عمده خرس هاى سياه را تشکيل مى دهد. خرس ها به خرما و داز علاقه اى وافر دارند.
پرنده زيبايى به نام مينا با رنگ هاى سبز، آبى و سبزقبا نيز در بلوچستان به وفور يافت مى شود. اين پرنده به اندازه سار معمولى است و به سهولت اهلى مى شود و بعضى از کلمات را مانند طوطى ادا مى کند.


منبع: irandeserts