اسب نژاد سافولک ( Suffolk punch horses )
منشاء جغرافیایی این نژاد منطقه شرقی آنجلین در ناحیه ای به نام سافولک در کشور انگلستان می باشد. انگلیسی ها معتقدند که نژاد سافولک از خالص ترین نژاد های اسب های سنگین آن کشور است. سافولک را عموما به عنوان اسب مزرعه ای که قدرت لازم را جهت شخم زدن زمین های سخت را دارد پرورش می داده اند.
از خصوصیات اسب های سافولک نیاز کم آن ها به خوراک در مقایسه با سایر اسب های سنگین است. به طوری که کشاورزان قدیمی روزانه با یک وعده خوراک دادن اسب ها را راهی مزرعه می کرده اند. و تا پاسی از شب این اسب ها بدون دادن هر گونه خوراکی کار می کشیدند. یکی از خصوصیات کشاورزان مزارع سافولک در خرید و یا فروش این نژاد، دقت در بی نقص بودن و سالم بودن اسب ها به لحاظ اندام با تایید دامپزشک می باشد که سالیان سال این آزمایش جزو ضروریات فروش اسب می دانند. به صورت سنتی این اسب سافولک را هنگام خرید و فروش با کشیدن درخت تنومندی روی زمین بدون آن که اندام حرکتی و یا پشت حیوان خم گردد. امتحان می نمایند. اسبی به اعتقاد آنان سافولک است که بتواند به راحتی این کار را انجام دهد. طول عمر بالای اسب های سافولک یکی از خصوصیات برجسته این نژاد است.
خصوصیات ظاهری:
قد: ارتفاع در ناحیه جدوگاه 160 تا 165 سانتی متر و تقریبا کوتاه ترین اسب سنگین است.
سر: پیشانی وسیع و گوش های نسبتا کوتاه برای یک اسب سنگین، نیم رخ صاف و گاهی برجسته
اندام حرکتی : قوی و مستحکم و وجود مو در پشت بخلوق دست و پا و پاشنه ها
بدن: استوانه ای شکل، محیط ناحیه تنگ گاه تا 203 سانتی متر هم می رسد.
گردن: قوی و قوس دار
رنگ بدن: اسب های این نژاد عموما رنگ کرنگ با درجات مختلف تیرگی از خود نشان می دهند و داشتن علائم سفید رنگ در سر و اندام حرکتی ضرورت نژادی محسوب نمی شود.
وزن: اسب های این نژاد وزنی در حدود 720 تا 830 کیلوگرم دارند.
کاربری: استفاده هایی که از این اسب می شود کار در مزارع کشاورزی، کشیدن کالسکه و ارابه و نمایش است.
پراکندگی: اسب های سافولک نسبتا جمعیت کمی از اسب های دنیا را تشكیل می دهند و در كشور انگلستان از سال 1877 انجمن نژادی آن تشکیل و در سال 1880 تبارنامه ملی آن تدوین و منتشر شد. در کشور آمریکا نیز از سال 1911 انجمن نژادی این اسب تشکیل شده و از سال 1915 تبارنامه ملی نیز برای این اسب ها در امریکا منتشر شده است.
نویسنده : دکتر مسعود خلیلی
گردآوری: hsoonheb