نام علمی: Lycopersicum esculentumگوجه فرنگی
گوجه فرنگی ، که محل اصلی و اولیه آن کشورهای مکزیک و پرُو بوده و از ایننقاط به سایر نقاط جهان منتقل گردیده است ، گیاهیست یک ساله با ساقه هایخشبی و کرک دار و شاخه شاخه .
این گیاه که از میوه آن استفاده می شود ، یکی از سبزیهای میوه ای بسیار مفید می باشد .
برگ های گوجه فرنگی ، مرکب بوده و از برگچه های بریده و چروک دار تشکیل شده اند .
اگر برگ این گیاه را میان انگشتان فشار دهند ، بوی مخصوص و مطبوعی از آن متصاعد می گردد .
گل های گوجه فرنگی ، زرد رنگ و در انتهای شاخه قرار می گیرند .
از هر گل یک میوه گوجه فرنگی ، بوجود می آید که گوشتی بوده کروی شکل و یابیضوی شکل می باشد که علاوه بر مقادیر فراوانی ویتامین از نظر مواد دیگرمانند : فسفر ، آهن ، سیلیس و سایر مواد مفید غنی می باشد .
مصرف گوجه فرنگی :
میوه این گیاه به صورت خام ، پخته ، کنسرو ، جوشیده ( رُب گوجه فرنگی ) وحتی به عنوان یک نوشیدنی مفید از آب آن استفاده می شود که در همه مواردذکر شده مطبوع و مطلوب می باشد .
گوجه فرنگی ، به صورت پخته در غذاها ، به صورت سرخ کرده همراه کباب ، بهصورت خام در سالاد ، یا بطور مستقل و به صورت جوشیده در تهیه سُس و رُبگوجه فرنگی و به صورت نوشابه با گرفتن آب آن و اضافه نمودن مقداری نمکخوراکی به مصرف می رسد .
آب و هوا و خاک :
گیاه گوجه فرنگی ، در هر آب و هوائی کشت می شود .
روش کاشت :
گوجه فرنگی ، در زمین های سبک و قوی و آفتاب گیر محصول خوب می دهد . بههمین منظور در پائیز زمین را کود می دهند تا در زمان کشت کاملا آماده باشد .
بذر گوجه فرنگی ، را از اوایل اسفند ماه تا اوایل فروردین ماه در خزانه و یا در شاسی و گلخانه می کارند .
پس از آن که بوته ها ۶ تا ۱۰ سانتیمتر رشد کردند و خطر سرما مرتفع گردید ،بوته های جوان را به زمین اصلی منتقل نموده و بنا به انواع آن روی خطوطیبه فاصله ۵۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر از یکدیگر نشاء می کنند .فاصله بوته ها ازیکدیگر بر روی خطوط ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر مناسب است .
بهترین نحوه کاشت گوجه فرنگی ، روش جوی و پشته می باشد که آبیاری آن به صورت نشتی انجام می گیرد .
در منازل که محیط کشت محدود است بهتر است فاصله بوته ها را کمتر منظورنموده و وسیله قیم بوته های گیاه را بطور عمودی در زمین نگهداری کرد تابروی زمین پهن نشوند .در صورتیکه بخواهند در خانه مستقیما بذر گوجه فرنگیرا در زمین اصلی بکارند .
اوایل اردیبهشت ماه بذر را در زمینی که از قبل آماده ساخته اند با فاصلهمناسب می کارند . برای این منظور در فواصل معین با میخ چوبی و یا هر وسیلهدیگری حفره هایی به عمق ۱ تا ۲ سانتیمتر ایجاد می کنند ، در هر حفره ۲ تا۳دانه بذر میاندازند و روی آنرا با خاک پوشانیده آبیاری می کنند .
پس از آن که بذرها سبز شدند و بوته ها ۴ برگه گردیدند ، یک و یا دو بوتهاضافی را از انتهای یقه گیاه قطع می کنند تا تنها بوته ای که باقی می ماند، قوی شده رشد کافی بنماید .
بذر گیری :
بوته های گوجه فرنگی ، به علت تلاقی انواع جدیدی را بوجود میآورند. لذابرای بذر گیری لازم است که بوته های بهتر هر نوع را انتخاب کرده و دور ازیکدیگر بکارند و تعدادی از میوه های این بوته ها را از ساقه قطع نمایند وتعداد محدودی از میوه ها را باقی بگذارند تا میوه های باقیمانده کاملادرشت و خوش فرم بشوند .
پس از آن که میوه های موجود کاملا رسیدند و رشد کافی نمودند ، تخم آنها را جدا ساخته و روی پارچه ای پهن نمایند تا خشک شود .
سپس بذرها را جمع کرده در محل مناسبی نگهداری کنند تا بموقع برای کشت بعدی مورد استفاده قرار گیرد.