تجربه رام کردن کاکادو

[فائقی نژاد]

سلام به دوستان عزیزم
اولا پوزش میخوام بابت تاخیر بنده بابت یه چند روزی که نتونستم به این خونه بامحبت بیام.

مسئله ای که شما دوستان در پست های بالا مطرح کردید کاملا درست هستش و من منکر نمیشم ولی از اونجایی که این قسمت تجربیاتی در رام کردن بود ، بنده حقیر داشتم تجربیات و دانسته های خودم رو مطرح میکردم و این دلیل بر این نیست که حتما همین راههایی که من دارم معرفی میکنم کاملا در یک چارچوب و بدون جابجایی باید و حتما اجرا شود و یا حتما درست هستند از بخش کاملا معلوم هستش اینجا تجربیات باید مطرح بشه + یه مقداری ازاطلاعات.
من از شما جناب فائقی عزیز یه سوال دارم.:smile (180):
شما که کاکادوی به این خوبی رو تربیت کردید چرا تجربیاتتون رو تو این بخش تا به حال مطرح نکردید و با یک پست زدن به این قسمت بسنده کردید؟؟
شاید با مطرح کردن تجربیات شما من هم یاد بگیرم که کاکادویی تربیت کنم که اصلا جیغ نزنه
البته یادم هست که زیر عکس کاسکوی پشت قرمز و اون آرای آبی رنگ از نا موفقی و بی وقتی و بیحوصلگی در مورد تربیت کردنشون یه توضیحاتی داده بودید:smile (277):
در پاسخ به قسمت اول سوال جناب فائقی عزیز باید عرض کنم که بنده نوشتم یکی از پر انرژیترین طوطیسانان هستند خوب معلومه که انرژی یکی از خصلتهای موجود زنده هستش که داره مطرح میشه و برای درک بهتر مطلب به اینصورت نوشته شده و در قسمت بعدی نوشته نشده تخصص کاسکوها بلکه نوشته شده در تقلید صدا مهارت دارند:smile (180):


در جواب قسمت سوم هم باید اشاره کنم که دوست داشتم بعدا به این قسمت برسم و راه کارهاش رو هم مطرح میکردم ،
ولی چون العان مطرح شده باید اینطور بگم که همینطور که گفتم این پرنده باهوش وقتی که کاملا رام شد و فهمید که میتونه بیاد از قفس بیرون و خودش رو سرگرم کنه شروع به جیغ زدن میکنه دقیقا مثل یه بچه 2 ساله تازه پا که شما بزاریدش در یک جعبه خالی یک در یک وقتی بچه ای که یاد گرفته راه بره و هر جای خونه براش جذاب هستش رو داخل یه همچین جعبه ای که بتونه از داخل اون بیرون رو هم تماشا کنه بزارید چی میشه؟؟؟؟؟
خوب معلومه بعد از سر رفتن حوصلش برای نشون دادن ناراحتیش شروع به جیغ زدن میکنه و این در کاکادها هم صادق هستش.

فکر کنم خیلی خستتون کردم :smile (244):
فعلا

سلام

از اینکه به این تاپیک رونق میبخشد سپاسگذارم .
1- سوالات بنده دال بر رد یا تایید پست شما نبود بلکه عرض کردم برای رونق بخشیدن به تاپیک نکاتی را عرض کردم تا با پرسش و پاسخ روح پویای را در این تاپیک دمیده باشید

2- در رابطه با کاکادوی بنده . بارها عرض کردم که خودم هم از اینکه این کاکادو بی صدا هست در تعجبم و خیلی برام جالبه و هیچ ربطی به تربیت من نداره البته نوع تربیت ممکنه تا حدی اثر گذار باشه ولی این ذات طوطی هست که معین کننده اینده است . من کاکادو هم رام کردم که از صدای جیغش تا 4 تا کوچه انطرف تر هم مردم ناراضی بودند .

3- در رباطه کاسکوی قرمز و ارای ابی در البوم بنده اگر دقت کنید عرض کرده ام بخاطر سن کاسکو که بالا بوده ارزش وقت گذاشتن برای رام کردن برای من نداشت و از حوصله من خارج بود. ممکنه برای شما که مدتی هست به این کار میپردازید جالب باشه ولی برای من بعد از 20 سال و با عنایت به سرانجام کار جذبه ای نداشت .

4-مستحضر باشید جیغ کاکادو به وحشی و اهلی بودن ان ربطی نداره . حتی در پارکهای پرندگان که بصورت ازاد طوطیان در پروازند این نوع صداها شنیده میشه و این بر میگرده به سرشت و طبیعت کاکادو.

5-بنده فکر نمیکنم نه خودم در مولوی پرنده فروش بودم نه صحبتی از رام کردن اجباری کردم . رام کردن یک کاکادو در صورتیکه گازهای انرا به جان بخرید کمتر از 10 روز طول میکشه . اگر بحث اجبار باشه کمتر از نصفه روز کاکادو روی دست میاد ولی اگر 4 روز بعد روی دست نیامد و یا گاز گرفت مطمئنا تبعات به زور دستی کردن هست . این امر اثبات شدنی هست کاکادو از شما رام کردنش از من:smile (249):
از اینکه با حوصله به بحث میپردازید کمال سپاس را دارم.

[بابک آژیده]

با سلام خدمت دوستان گرامی و مخصوصا جناب آقای فائقی نژاد و آقای سمیع

من فارغ از موضوع بحث که خیلی کلیه فقط در یک مورد خاص نظرم رو ارائه میکنم

ار نظر من 10 روز برای رام کردن پرنده ای که حد اقل سال ها خاطره از جنگل ها و دشت های استرالیا و اندونزی و جزایر اطرافشون و زندگی وحشی و طبیعیش و در کنار جفت و سایر همنوعانش داره بسیار بسیار بسیار زمان کمیه
در واقع از دید من غیر ممکنه...فقط زمانی میتونیم بگیم طوطی دستی و اهلی شده که خود پرنده به سمت ما بیاد...یعنی نیاز به توجه از جانب صاحبش رو احساس و طلب کنه.و از روی دست آمدن یا بازی کردن با صاحبش لذت ببره...
مسلما کاکادو در طی 10 روز اگر هم روی دست بیاد با تحمل استرس فراوان و بدون خواسته قلبیش و از سر اجبار و زوری که بهش شده این کارو کرده

عواقبی هم کنه میتونه داشته باشه شاید مثل کاسکو حاد نباشه و یا حد اقل به اون سرعت خودش رو نشون نده...ولی یقینا آسیب روحی به پرنده وارد میکنه و این اختلالات عصبی میتونن حتی سال ها پس از این دوران و در شرایط دیگه ای به شکل خیلی زشتی بروز پیدا کنن

بهترین راه صبر کردن و محبت کردنه

با تشکر
بابک آژیده

[فائقی نژاد]

با سلام خدمت دوستان گرامی و مخصوصا جناب آقای فائقی نژاد و آقای سمیع

من فارغ از موضوع بحث که خیلی کلیه فقط در یک مورد خاص نظرم رو ارائه میکنم

ار نظر من 10 روز برای رام کردن پرنده ای که حد اقل سال ها خاطره از جنگل ها و دشت های استرالیا و اندونزی و جزایر اطرافشون و زندگی وحشی و طبیعیش و در کنار جفت و سایر همنوعانش داره بسیار بسیار بسیار زمان کمیه
در واقع از دید من غیر ممکنه...فقط زمانی میتونیم بگیم طوطی دستی و اهلی شده که خود پرنده به سمت ما بیاد...یعنی نیاز به توجه از جانب صاحبش رو احساس و طلب کنه.و از روی دست آمدن یا بازی کردن با صاحبش لذت ببره...
مسلما کاکادو در طی 10 روز اگر هم روی دست بیاد با تحمل استرس فراوان و بدون خواسته قلبیش و از سر اجبار و زوری که بهش شده این کارو کرده

عواقبی هم کنه میتونه داشته باشه شاید مثل کاسکو حاد نباشه و یا حد اقل به اون سرعت خودش رو نشون نده...ولی یقینا آسیب روحی به پرنده وارد میکنه و این اختلالات عصبی میتونن حتی سال ها پس از این دوران و در شرایط دیگه ای به شکل خیلی زشتی بروز پیدا کنن

بهترین راه صبر کردن و محبت کردنه

با تشکر
بابک آژیده

سلام جناب آژیده
با عرض ادب و احترام
شب گذشته ساعتی را در این باره بحث کردیم و بقول جنابعالی بحث خیلی کلی هست . اما بحث اجبار نسبی هست و به نظر بنده اجبار برای طوطی زمانی است که به روشهای خشن و کمتر از نصفه روز پرنده دستی میشه که همانطور که عرض کردم تبعاتی قطعا خواهد داشت . البته متاسفانه چون تاپیک عمومی هست و ممکنه دوستانی به تازگی شروع به نگهداری پرنده کرده باشند نمیتوانم وارد جزئیات بشوم تا مبادا سو تعبیر ار مطالب بشه .
ارادتمند

[samie323]

با سلام به دوستان عزیز

خوب بریم سر ادامه تجربایتی با کاکادومون.

10. بعد از یه چند روزی که تازه وارد خونه شما با محل جدید زندگیش و شما آشنا شد و یه مقداری از ترسش کم تر شد وقت اینکه حالا ارتباط نزدیکتری باهاش برقرار کرد.
برای برقراری ارتباط راه های زیادی وجود داره ولی یکی از راههایی که من امتحان کردم دادن میوه مورد علاقه پرنده هستش. از اونجایی که سیب معمولا میوه در دستتری هستش من با سیب شروع کردم

11. در مرحله اول خوب معلومه وقتی یک قطعه سیب رو با دست به طرف پرنده ببریم بخاطر ترسی که از دست در ذهن وجود داره امکان داره اصلا بطرف سیب کشیده نشه و حتی از شما فاصله هم بگیره پس برای اینکه این اتفاق نیوفته در یکی دو روز اول برای میوه دادن فقط کافی میوه رو در ظرف جداگانه یا اگر میوه آبکی نبود روی ظرف تخمه قرار داد بعداز 2 روز دادن میوه رو قطع و بعد از 3 تا 4 روز دوباره میوه ای که در 2 روز اول به همان شکل بریده شده قبلی و اینبار با گرفتن با دست و نزدیک کردن به قفس تکرار میکنم. کاملا با حوصله دستمون رو نگه میداریم چون ممکنه یه مقدار زمان ببره تا کاکادوی شما با احتیاط بسمت دست شما حرکت کنه یادتون باشه در دفعات اول وقتی بسمت دست شما حرکت میکنه برای گرفتن میوه گرفتنش خیلی سریع هستش چرا که ترس دست از یک طرف و مزه خوش میوه از طرف دیگه باعث میشه اینکار با آرامش از طرف پرنده نباشه ، در این موقع شما به هیچ عنوان نباید عکس العملی انجام بدین چون ممکنه باعث ترس زیادتر در کاکادوی شما بشه.


12. خوب پرنده شما قفسش رو جای امنی برای خودش میدونه و چهار چوب اون رو مثل یک مرزی میدونه که میتونه توی اون در امان باشه بخاطر همین سعی نکنید تا چند وقتی در قفس رو باز کنید و دستتون رو بهش نزدیک کنید.


13. یکی دیگه از کارهایی که میشه انجام داد برای کم کردن ترس که البته نظر کاملا شخصی هستش اینکه برای پرنده فقط ظرف آب قرار بدین و ظرف غذای اون رو بردارید و در طول روز اصلا غذایی داده نشه تا زمان غروب ، خوب حالا وقتشه از غذایی که کاکادوتون دوست داره کف دستتون بریزید و با نشان دادن به پرنده درب قفس به آرامی باز کنید و با دستتون از داخل به پرنده نزدیک و اجازه بدین از کف دستتون غذا رو برداره البته این غذا میتونه مثل تخمه باشه

14. خوب اگه تو مراحل گفته شده موفق بودید که حتما شدید
یواش یواش در مرحله 13 یه مقدار با انگوشتتون بدن پرنده رو هم میتونید شروع به نوازش کردن کنید البته اگه در هر مرحله دید که پرنده عکس العمل خشنی نشون داد شما زیاد اسرار نکنید و کار رو موقف کنید

ادامه دارد........

[hsoonheb]

با سلام به دوستان عزیز

خوب بریم سر ادامه تجربایتی با کاکادومون.

10. بعد از یه چند روزی که تازه وارد خونه شما با محل جدید زندگیش و شما آشنا شد و یه مقداری از ترسش کم تر شد وقت اینکه حالا ارتباط نزدیکتری باهاش برقرار کرد.
برای برقراری ارتباط راه های زیادی وجود داره ولی یکی از راههایی که من امتحان کردم دادن میوه مورد علاقه پرنده هستش. از اونجایی که سیب معمولا میوه در دستتری هستش من با سیب شروع کردم

11. در مرحله اول خوب معلومه وقتی یک قطعه سیب رو با دست به طرف پرنده ببریم بخاطر ترسی که از دست در ذهن وجود داره امکان داره اصلا بطرف سیب کشیده نشه و حتی از شما فاصله هم بگیره پس برای اینکه این اتفاق نیوفته در یکی دو روز اول برای میوه دادن فقط کافی میوه رو در ظرف جداگانه یا اگر میوه آبکی نبود روی ظرف تخمه قرار داد بعداز 2 روز دادن میوه رو قطع و بعد از 3 تا 4 روز دوباره میوه ای که در 2 روز اول به همان شکل بریده شده قبلی و اینبار با گرفتن با دست و نزدیک کردن به قفس تکرار میکنم. کاملا با حوصله دستمون رو نگه میداریم چون ممکنه یه مقدار زمان ببره تا کاکادوی شما با احتیاط بسمت دست شما حرکت کنه یادتون باشه در دفعات اول وقتی بسمت دست شما حرکت میکنه برای گرفتن میوه گرفتنش خیلی سریع هستش چرا که ترس دست از یک طرف و مزه خوش میوه از طرف دیگه باعث میشه اینکار با آرامش از طرف پرنده نباشه ، در این موقع شما به هیچ عنوان نباید عکس العملی انجام بدین چون ممکنه باعث ترس زیادتر در کاکادوی شما بشه.


12. خوب پرنده شما قفسش رو جای امنی برای خودش میدونه و چهار چوب اون رو مثل یک مرزی میدونه که میتونه توی اون در امان باشه بخاطر همین سعی نکنید تا چند وقتی در قفس رو باز کنید و دستتون رو بهش نزدیک کنید.


13. یکی دیگه از کارهایی که میشه انجام داد برای کم کردن ترس که البته نظر کاملا شخصی هستش اینکه برای پرنده فقط ظرف آب قرار بدین و ظرف غذای اون رو بردارید و در طول روز اصلا غذایی داده نشه تا زمان غروب ، خوب حالا وقتشه از غذایی که کاکادوتون دوست داره کف دستتون بریزید و با نشان دادن به پرنده درب قفس به آرامی باز کنید و با دستتون از داخل به پرنده نزدیک و اجازه بدین از کف دستتون غذا رو برداره البته این غذا میتونه مثل تخمه باشه

14. خوب اگه تو مراحل گفته شده موفق بودید که حتما شدید
یواش یواش در مرحله 13 یه مقدار با انگوشتتون بدن پرنده رو هم میتونید شروع به نوازش کردن کنید البته اگه در هر مرحله دید که پرنده عکس العمل خشنی نشون داد شما زیاد اسرار نکنید و کار رو موقف کنید

ادامه دارد........

سلام . می دونم که برای شماره 13 نوشتید نظر شخصیه شماست . و یکی از راه ها .
اما به نظر من بهتر هست که اصلا این جور موارد رو به عنوان یک روش تربیتی و رام کردن به حساب نیاریم .
با این روش پرنده از سر ناچاری و اجبار و فشار گرسنگی رام می شه که به نظر من اصلا فایده ای نداره . و یه روزی یه جای دیگه به شکل دیگه ای این اجبار خودش رو نشون می ده . مثل عصبی شدن و شروع بیماری پرکنی .
با احترامی که برای نظرتون قائلم اما می خوام از همه ی دوستان تقا ضا کنم که هیچ وقت از این شیوه استفاده نکنند.
این پرندگان به اجبار ما به این قفس ها اومدن و به نظرم تا همین جا اجبار کافی باشه . بعد از این دیگه حداقل از روش های بهتر برای رام کردنشون استفاده کنیم .

[samie323]

سلام به شما دوست عزیز
منم با شما موافقم
اما
در نظر بگیرید شما میخواهید از یه بچه 2ساله ای که هنوز داره پسونک میخوره رو از پسونک بگیرید
چون پدر و مادر میدونن که پسونک خوردن زیاد باعث ناهنجاری های فک و داخل دهان (گودی سق) میشه باید پسونک رو از بچه گرفت ، خوب حالا فرزند 2 ساله ناچار به چه کاریست ؟

یا در جایی دیگه پدر و مادر میخواهند فرزند خود را تربیت کنند مثلا وقتی فرزند 2ساله ای زیاد بهانه ای زیاد میگره ممکنه راهکارهای اجرایی پدر و مادر از دید کسانی که در حال مشاهده تربیت کردن باشن خیلی خوش نیاد ولی موقعی که خود همون افراد در حال مشاهده در وسط گود قرار میگیرن ممکنه راه های بدتری بکار بگیرن اینجا یه نکته ای دیگه ای هست که اگر هم بخواهید خیلی لیلی به لالای بچه 2 ساله بزارید اصلا تربیت نمیشه و یا منجر به لوسسسسسس شدن بچه میشه که دیگه واقعا کلافه کنندس.
)

ولی در مجموع باز هم من باشما موافقم ولی بنظر شما چگونه میشه یه کاکادویی که روی دست نمیاد رو ، رو دست اوردش و ترس از دست انسان رو از ذهنش پاک کرد.

[hsoonheb]

سلام به شما دوست عزیز
منم با شما موافقم
اما
در نظر بگیرید شما میخواهید از یه بچه 2ساله ای که هنوز داره پسونک میخوره رو از پسونک بگیرید
چون پدر و مادر میدونن که پسونک خوردن زیاد باعث ناهنجاری های فک و داخل دهان (گودی سق) میشه باید پسونک رو از بچه گرفت ، خوب حالا فرزند 2 ساله ناچار به چه کاریست ؟

یا در جایی دیگه پدر و مادر میخواهند فرزند خود را تربیت کنند مثلا وقتی فرزند 2ساله ای زیاد بهانه ای زیاد میگره ممکنه راهکارهای اجرایی پدر و مادر از دید کسانی که در حال مشاهده تربیت کردن باشن خیلی خوش نیاد ولی موقعی که خود همون افراد در حال مشاهده در وسط گود قرار میگیرن ممکنه راه های بدتری بکار بگیرن اینجا یه نکته ای دیگه ای هست که اگر هم بخواهید خیلی لیلی به لالای بچه 2 ساله بزارید اصلا تربیت نمیشه و یا منجر به لوسسسسسس شدن بچه میشه که دیگه واقعا کلافه کنندس.
)

ولی در مجموع باز هم من باشما موافقم ولی بنظر شما چگونه میشه یه کاکادویی که روی دست نمیاد رو ، رو دست اوردش و ترس از دست انسان رو از ذهنش پاک کرد.

به نظر من برای بچه ی دو ساله هم خیلی راه های خوب هست که می شه انجامش داد . به جای استفاده از روش های سنتی و قدیمی که پستوک رو به فلفل آغشته می کردن تا بچه دیگه نخوره می شه اون رو با چیزی دیگه ای جایگزین کرد. ما همیشه دوست داریم سریع ترین راه رو در پیش بگیریم . مثلا برای تربیت بچه ی دو ساله میاییم از فلفل استفاده می کنیم و برای همیشه و در یک جلسه مشکل حل می شه . اما توجه نداریم که به اون بچه چه شوکی وارد شده . وقتی چیزی رو که خیلی دوست داره ناگهان تو دهانش می ذاره و دهانش شروع می کنه به سوختن. این یه خاطره ی بد هم براش می شه شاید بعدا به خاطر نیاره اما در ناخودآگاهش حک می شه .


حالا در مورد طوطی هم همین طور هست. طوطی از روی فشار و گرسنگی روی دست میاد اجازه ی نوازش می ده و چیزای دیگه . ممکنه بعدا باعث بشه که دچار رفتارهای عصبی و پرکنی بشه . چون طوطی در دو حالت قرار می گیره و باید انتخاب کنه : 1. گرسنگی یکشم و به دست انسان نزدیک نشم . 2 . غذا بخورم و به دست انسان نزدیک شم . تو هر دو حالت یک چیز ناخوشایند وجود داره . که بالاخره باید یکیش رو انتخاب کنه و معمولا به خاطر فشار گرسنگی و دیدن غذا به سمت دست انسان میاد . برخلاف میلش .


به نظر من از همه بهتر این هست که به طوطی زمان بدیم . صبوری کنیم . تحمل کنیم تا طوطی اعتماد کنه . یه اعتماد کامل ، اون وقت خودش میاد روی دست.
به نظرم لذت و شیرینیش خیلی بیشتره وقتی می بینید کاکادوی شما بهتون علاقه داره و خودش به سمت شما میاد .

[samie323]

چون طوطی در دو حالت قرار می گیره و باید انتخاب کنه : 1. گرسنگی یکشم و به دست انسان نزدیک نشم . 2 . غذا بخورم و به دست انسان نزدیک شم . تو هر دو حالت یک چیز ناخوشایند وجود داره . که بالاخره باید یکیش رو انتخاب کنه و معمولا به خاطر فشار گرسنگی و دیدن غذا به سمت دست انسان میاد . برخلاف میلش .


به نظر من از همه بهتر این هست که به طوطی زمان بدیم . صبوری کنیم . تحمل کنیم تا طوطی اعتماد کنه . یه اعتماد کامل ، اون وقت خودش میاد روی دست.
به نظرم لذت و شیرینیش خیلی بیشتره وقتی می بینید کاکادوی شما بهتون علاقه داره و خودش به سمت شما میاد .

مرسی
ولی منم فقط خواستم یه راه کوتاهی برای دوستانی که میخوان زودتر به نتیجه برسن پیشنهاد بدم.
در مورد بر خلاف میلش هم وقتی به سمت دست انسان که اومد بعدا میفهمه که بابا دست بعضی از انسان اونقدرهام که فکرشو میکرد بد نیستها مخصوصا موقع هایی که خودش لوس میکنه که شما بخارونینش)))

[The Almighty]

13. یکی دیگه از کارهایی که میشه انجام داد برای کم کردن ترس که البته نظر کاملا شخصی هستش اینکه برای پرنده فقط ظرف آب قرار بدین و ظرف غذای اون رو بردارید و در طول روز اصلا غذایی داده نشه تا زمان غروب ، خوب حالا وقتشه از غذایی که کاکادوتون دوست داره کف دستتون بریزید و با نشان دادن به پرنده درب قفس به آرامی باز کنید و با دستتون از داخل به پرنده نزدیک و اجازه بدین از کف دستتون غذا رو برداره البته این غذا میتونه مثل تخمه باشه

واقعا درک نمکنم چطور عده ای فکر میکنند با اضافه کردن عبارت "نظر شخصی" اجازه دارن هر حرفی رو بزنن! این روش یعنی شکنجه قرون وسطی ایی!
بد نیست قبل از ترویج این روش های بدوی، کمی به منابع موثق سر بزنید. تمام، تاکید میکنم تمام، رفتار شناسان پرنده و صاحبنظران متفق القول این روش های غیر انسانی رو از اساس مردود میدونن که هیچ، دیگه مردم عادی کشوهای پیشرفته هم بهش فکر نمیکنن! اما ما در ایران هنوز اندر خم یک کوچه ایم...
این فشارهای روانی تنها دستاوردی که داره بروز انواع اختلالات رفتاری، عاطفی و حتی فیزیکی در پرنده است.
البته وقتی از کلمه "رام کردن" استفاده میشه انتظاری بهتر از این نمیشه داشت، کلمه ای که حس شکستن و خرد کردن رو القا میکنه. ما قرار نیست پرنده رو "خرد" کنیم بلکه قرار بهش ثابت کنیم که لایق اعتماد اش هستیم و این جلب اعتماد "اصولی" داره که این روش های غیر انسانی درش جایی نداره بلکه عشق میخواد و صبر و آگاهی...

[hsoonheb]

مرسی
ولی منم فقط خواستم یه راه کوتاهی برای دوستانی که میخوان زودتر به نتیجه برسن پیشنهاد بدم.
در مورد بر خلاف میلش هم وقتی به سمت دست انسان که اومد بعدا میفهمه که بابا دست بعضی از انسان اونقدرهام که فکرشو میکرد بد نیستها مخصوصا موقع هایی که خودش لوس میکنه که شما بخارونینش)))

راستش به نظر من کسی که می خواد به هر چیزی سریع دست پیدا کنه بهتره اصلا سراغ طوطی ها نره. همه این نکته رو خوب می دونند که طوطی ها بسیار حساس و باهوش هستند.
دست انسان از نظر هر حیوانی خطرناک به حساب میاد . با تماس مستقیم نمی شه به طوطی نشان داد که دست ما خطر نداره . اون در هر صورت می ترسه. باید اعتماد به وجود بیاد.