چنگر
نام انگلیسی : Coot (common coot- Eurasian coot)
نام فرانسوی : Foulque macroule
نام علمی (لاتین) : Fulica atra
چطور پیدایش کنیم :
اندازه چنگر 37 سانتی*متر است؛ پرنده*ای آبزی به رنگ سیاه یکدست که در ناحیه سر و گردن پررنگ*تر و براق*تر است.
رنگ سیاه و منقار و سپر سفیدش شناسایی آن را بسیار راحت می کند. پاهای سبز زیتونی و چشم های قرمزی دارد.
از چنگر نوک*سرخ به وسیله اندازه بزرگتر ، جثه پرتر ، سپر پیشانی و منقار سفید مشخص می شود . ضمنا بر خلاف پرنده مزبور خط سفید پهلوها و سفیدی پوشپرهای زیر دم را ندارد .
چنگر
در پرواز نوک سفید شاهپرهای ثانوی بالش به صورت خط سفیدی نمایان است .
پاهایش سبز زیتونی است با انگشتان بزرگ کنگره*دار که هنگام پرواز امتداد آنها در عقب بدن مانند یک دم دراز جلوه می کند .
پرنده نابالغ خاکستری تیره است با گلو و قسمت بالی سینه به رنگ خاکی روشن که گاهی با نابالغ کشیم بزرگ اشتباه می شود .
بیش از چنگر نوک سرخ به آب بستگی نشان می دهد ، برای بدست*آوردن غذا غوطه می زند و گاهی تا نیم دقیقه زیر آب می ماند .
در زمستان به صورت دسته*جمعی زندگی می کند . وقتی همراه اردک*ها شنا می کند از دور به کمک سر کوچک و انتهای گرد بدنش شناخته می شود .
به سختی پرواز می کند و هنگام فرود آمدن ، به سطح آب برخورد کرده باعث ایجاد صدا و ترشح آب می شود .
در آغاز پرواز مدتی روی آب می دود .
چنگر
صدای پرنده:
صدای چنگر شبیه به "که و ک، kwek" و در حالت ویژه ناگهانی و شدید، شبیه "پی ت س، pitts" شنیده می شود.
چنگر
زیستگاه :
در مقایسه با چنگر نوک*سرخ پهنه وسیع آبها را ترجیح می دهد .
در زمستان گله*های آنها در آبهای شیرین و شور هر دو دیده می شوند .
در نیزارها با آب باز، باتلاق ها، دریاچه ها و گاهی حاشیه رودخانه های وسیع بسر می برد و در بین سایر گیاهان حاشیه آبها و نیزارهای انبوه آشیانه می سازد .
چنگر
پراکندگی :
.چنگر از جمله پرندگان بومی و فراوان ایرانی است که زمستان*ها به تعداد خیلی زیاد در تالاب های ایران دیده می شود
چنگر
حفاظت:
در حال حاضر به رقم شکارهای بی رویه و نابودی زیستگاه*های این پرنده هنوز برنامه ای برای حفاظت از آن در نظر گرفته نشده است!.
چنگر
منبع: وبسایت پرندگان ایران