کبوتران خانگی:
از قدیم از پرندگان خانگی بوده و دارندگان این حیوان را کبوتر باز می*گویند. کبوتران خانگی به علت تغذیه مناسب و شرایط استراحت گاه (از لحاظ جثه) از همنوعان وحشی خود بزرگ ترند. کبوتران خانگی را معمولاً آموزش می*دهند تا خانه صاحبش را مرگز قطب نمای درونی خود قرار دهد و جلد شود. از این غریزه ذاتی برای آموزش آن*ها استفاده می*شود و مسابقاتی نیز برای محک زدن این قدرت بر گزار می*شود که معمولاً کبوتران بازنده به صاحب کبوتران برنده می*رسند. برای جلد کردن کبوتر، معمولاً پرهای کبوتر را (به غیر از شه پر) می*برند (قیچی می*کنند) و مدتی بسته به خصوصاً نژاد حیوان نگهداری می*کنند تا قطب نمای درونی حیوان تغییر مرکز داده و خانه جدید را مرکز قطب نما کند. کبوتر بازان خاطرات فراوانی از کبوترانی دارند که بعد از سال*ها به خانه قبلی خود بازگشته*اند و هیچ*گاه این قطب نما تغییر نکرده*است. اساساً نژاد کبوتران اصیل را در ظاهر و جمجمه و میزان وفاداری (جلد بودن) به اولین خانه می*دانند.