مهاباد - ایرنا - رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان از ساخت فیلم مستند پرنده نادر و در خطر انقراض میش مرغ خبر داد.





محمد احمد ی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: فیلم مستند میش مرغ که بیشتر در بوکان به عنوان زیستگاه اصلی آن در استان آذربایجان غربی تهیه شده در راستای حمایت از این گونه نادر و در حال انقراض است.

وی گفت: این مستند علاوه بر شهرستان بوکان در مناطقی از دشت های استان آذربایجان غربی و استان های همدان و کردستان نیز که قبلا زیستگاه این پرنده نادر بود، تهیه شده است.

احمد ی حراست و محافظت از باقیمانده های این پرنده را یکی از مهمترین اهداف تهیه این فیلم عنوان کرد و گفت: همه مردم و مسئولان موظف هستند که از این گونه نادر که اکنون تنها زیستگاه آن به شهرستان بوکان خلاصه شده است، حمایت کنند.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست بوکان گفت: این فیلم مستند به تهیه کنندگی' فتح الله امیری' و کارگردانی و تصویر برداری 'نیما عسگری' ساخته شده است.

وی اضافه کرد: این فیلم مستند زمستان امسال اکران و به نمایش عمومی گذاشته می شود تا مردم با نحوه زیست این پرنده، زیستگاه های آن و نحوه زندگی آن آشنا شوند.

احمد ی به اقدام های حفاظتی در دست انجام در این شهرستان برای صیانت از این پرنده اشاره کرد و گفت: برای حمایت و حفظ این گونه نادر و در حال انقراض یک مرکز تحقیقاتی میش مرغ در دشت 'سوتاو' روستای حمامیان به عنوان زیستگاه اصلی آن در حال احداث است که مراحل پایانی ساخت خود را طی می کند.

وی گفت: در راستای اقدام های فرهنگی و ترویجی سازمان حفاظت محیط زیست، فدراسیون بدمینتون ایران نیز این پرنده را به صورت رسمی به عنوان نماد این فدراسیون در کشور معرفی کرده است.
میش مُرغ که در زبان محلی چیرگ نامیده می شود پرنده ای از خانواده هوبریان است که در دشت های وسیع بی درخت، زمین های استپی و کشتزارهای پهناور حبوبات و علفزارها زندگی می کند.
این پرنده دارای گردن و پاهای کشیده، بال ها و منقار پهن و پرهای رنگارنگ است و روی زمین لانه سازی می کند.

میش مرغ در فصل بهار تخم گذاری می کند و در هر دوره تخم گذاری نیز 2 تا چهار تخم می گذارد که پس از 25 تا 27 روز جوجه ها به دنیا می آیند.

میش مرغ یکی از بزرگترین پرندگان ایران است و از نظر شکل و جثه شباهت زیادی به بوقلمون دارد که طول بدن آن به یک متر و وزنش به بیش از 15 کیلوگرم می رسد.

پرهای میش مرغ در قسمت پشت نخودی سیر با راه های عرضی سیاه و در قسمت شکمی، کاملاً سفید رنگ است.

این پرنده پاهای قوی و بلندی دارد که به سه انگشت ختم می شود.
در شهرستان بوکان و در مناطق دشته سوتاوو دشت اینگیجه و آلبلاغ تعداد 30 تا 40 قطعه از این پرنده زیست می کنند.

شهرستان بوکان با 225 هزار نفر جمعیت در جنوب آذربایجان غربی قرار دارد.