اسب ترکمن
اسب ترکمن گونه ای از اسب با نژاد ایرانی که در منطقه ترکمن صحرا زیست کرده و پرورش می یابد. رنگ آنها بیشتر خاکستری رنگ و بدنی کشیده و لاغر دارند. شکم آنها بر خلاف بسیاری از نژادهای دیگر اسبها ، تخت و به معنی دیگر شکم آنها لاغر است. صادرات این اسب به خارج از کشور ممنوع است.
اسب ترکمن اسبی است دارای ویژگی های منحصر به فردی از جمله: قد 148 تا 155 سانتیمتر ،گوشهای بلند ومتحرک،سینه فراخ و متناسب ،کپل کم شیب با عرض خوب ،مفاصل قوی،سم های محکم با زاویه مناسب،تحمل حرکات سنگین ورزشی و…است. رنگ های اصلی این نژاد : کهر،نیله،کرنگ،سمند و قره کهر می باشد.
نژادهای شناخته شده از اسب ترکمن در سه گروه : یموت،آخال تکه،چناران(مخلوط از تلاقی اسب ترکمن وعرب) دسته بندی شده اند.
اسب ترکمن اندامی کشیده، دُمی باریک، سر و گردن زیبا دارد. برای اسب های بانژاد ترکمن درسال های گذشته ذخیره های ژنتیک این اسب، تقاضای جهانی یافته است. اسب ترکمن در نزد ترکمن ها پیشینه ای طولانی در سنن و زندگی صحرانشینی وجنگ وگریزها درگذشته داشته است.
گفتنی است برنامه های اشتباه نیم قرن گذشته لطمه زیادی به ذخیره ژنتیکی اسب های ترکمن زده است و متاسفانه تعداد اسب های ترکمن خالص و خوب به شدت کاهش یافته است.
- امروزه خالص ترین اسب های ترکمن ایران را در منطقه راز و جرگلان از توابع استان خراسان شمالی می توان یافت که بیشترین جمعیت این اسب را دارا می باشد. خوشبختانه در سال های اخیر توجه بیشتری به تولید اسب های ترکمن شده است. تعدادی اندک و پراکنده از این نژاد توسط علاقه مندان در اصفهان، تهران، شیراز و همدان نیز نگهداری می شوند.
منبع: ویکی پدیا