اگه جفتگيري كردن وسن و تغذيه وبقيه موارد مناسب باشه ميشه گفت لونه رو قبول نكردن.يه لونه ديگه با يه رنگ ديگه تهيه كنيد و بالاي قفس نزديك به كنج قرار بديد.قبلش توش يه مقدار پنبه دونه بريزيد و وسطش رو گود كنيد.زياد پنبه دونه رو بالا نياريد.خوب فشارش بديد به كف تا فشرده بشه.كنار لونه هم يه چوب بزاريد براي نشستنشون.يه مقدار هم پنبه دونه لاي ميله ها بزاريد.يه جايي كه بتونن بردارن.




پاسخ با نقل قول
اونام بيخيال ميشن ميرن بالا.قيافشون اين مدلي ميشه
.تا وقتي بالايي ها حالت تهاجمي نداشته باشن دعوايي وجود نداره.گاهي كه آرومن همه با هم ميشينن كنار هم.سيب و هويج هم كه ميزارم تو لونه دسته جمعي ميان رو كاسه ي غذاي كف غذاشونو ميخورن و آواز ميخونن
يكم بازي
بعدش هر كي ميره تو لونه خودش...اينقدر هم بهمون عادت كردن وقتي غذا ميزارم كف لونه بخصوص وقتي هويج و سيبه يا تخم بلدرچين (خيلي دوس دارن)قبل اينكه دستمو بيرون بيارم از قفس شروع ميكنن به خوردن.فقط وقتي دستم نزديك لونشون بشه يكم جنب و جوششون زياد ميشه.واسه همين زياد واسه جوجه عجله ندارم
(مطمئن باش جزء نوادر خلقته که باید راهیه گینس شه)
چي ازين بهتر












