پایگاه خبری دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران (iew): بر اساس پیشنهاد ارائه شده در شانزدهمین نشست متعاهدین کنوانسیون منع تجارت جهانی گونه های در معرض خطر انقراض (CITES) در سال ۲۰۱۳۳ به سازمان ملل متحد، این سازمان طی نشست عمومی خود در تاریخ ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳، روز سوم ماه مارس (۱۲ یا ۱۳ اسفند در سال های شمسی) مصادف با تاریخ پذیرش کنوانسیون سایتیس در سال ۱۹۷۳ را به عنوان «روز جهانی حیات وحش» معرفی کرده است.
در اعلامیه صادره از سوی این کنوانسیون از کشورها خواسته شده تا براساس اهمیت گونه های مختلف گیاهی و جانوری اقداماتی را برای افزایش آگاهی عمومی و معرفی این روز به انجام برسانند.
روز جهانی حیات وحش خواهد شد در سال ۲۰۱۷ به موضوع «گوش دادن به صداهای جوان» پرداخته است.
با توجه به اینکه تقریبا یک چهارم جمعیت جهان را افراد جوان در رده سنی بین ۱۰ و ۲۴ ساله تشکیل می دهند، نیازمند تلاش جدی هستیم برای تشویق جوانان به عنوان رهبران آینده و تصمیم گیرندگان جهان، به عمل در دو سطح محلی و جهانی برای حفاظت از حیات وحش در معرض خطر.
بر همین اساس تعامل و توانمندسازی جوانان در دستور کار سازمان ملل متحد قرار گرفته است چراکه جوانان عوامل تغییر هستند.
روز جهانی حیات وحش ۲۰۱۷ جوانان سراسر جهان را تشویق می کند به اتحاد با یکدیگر برای مقابله با مخاطرات اصلی که حیات وحش را تهدید می کند از جمله تغییر زیستگاه، بهره برداری بی رویه و قاچاق غیر قانونی حیات وحش.
اقدامات حفاظت جمعی ما می تواند تفاوت ایجاد کند بین اینکه یک گونه یاقی بماند و یا ناپدید شود. بنابراین هم اکنون برای حفاظت از حیات وحش زمان گوش دادن به صدای جوانان است.
تنوع زیستی:
تنوع یا غنای گونهای، شبکهای از همه موجودات زنده، اعم از گیاهی و جانوری است و انواع جانوران، گیاهان و موجودات تک سلولی را در بر می گیرد. گونه ها علاوه بر آنکه نیازهای ضروری و اولیه انسان ها نظیر خوراک، پوشاک، مسکن و دارو را فراهم می آورد، میتوانند بر سلامت و شادابی روح و جسم، رونق اقتصادی و پیشرفت روزافزون جامعه بشری و پایداری محیط زیست جهان نقش داشته باشد.
امروزه دیگر مفاهیمی چون سلاح و تجهیزات نظامی، حرف آخر را در تامین امنیت ملی نمیزنند و در دنیایی که کشورها برای دسترسی به منابعی چون آب در تقابل با یکدیگر هستند، ابعاد و ارزشهای مهم تنوعزیستی را نمیتوان نادیده گرفت.
از طرفی دیگر تنوع زیستی، میراث ارزشمندی است که بشر آن را از نسلهای قبل به امانت گرفته است و باید به نسلهای بعد بسپارد و حفاظت از آن، ریشه در اخلاق، فرهنگ و اعتقادات ملتها دارد. نحوه برخورد انسان با محیط زیست، رابطه نزدیکی با فرهنگ و ارزشهای اخلاقی در ادیان و جوامع گوناگون دارد.
در بیشتر مذاهب، از جمله دین اسلام احترام به طبیعت و حفاظت از گونههای زیستی موجود در آن، مورد توجه و جزء تعالیم دینی محسوب میشود. این امر در فرهنگهای بومی و جوامع پایبند به اعتقادات سنتی نیز مورد توجه قرار دارد.
متاسفانه امروزه به دلیل بدرفتاری انسان با طبیعت پیرامون خود، روند انقراض گونههای زیستی با سرعت نگران کنندهای افزایش یافته است و با حذف هر گونه گیاهی یا جانوری از چرخه طبیعت و از دست رفتن نقش او در پایداری محیط زیست، کره خاکی یک قدم به سوی نابودی پیش خواهد رفت.