گونههای آبچلیک

[A & H]

آبچلیکها پرندگانی هستند آبچر با پاهای نسبتا بلند یا خیلی بلند، بالهای دراز که معمولا نوکتیز و زاویهدار است و منقار دراز و باریک که ممکن است راست یا خمیده باشد. پر و بال آنها اغلب در تابستان و زمستان متفاوت است نوار بالی و طرح دمگاه و دم در تشخیص آنها اهمیت زیادی دارد. بیشتر آنها مهاجرند و تابستانها را در سواحل جنوب منطقه زادوولد خود میگذرانند.
نسبتا اجتماعی هستند و بعضی از آنها گلههای بزرگ تشکیل میدهند. نر و ماده آنها همشکل است.
معمولا روی زمین آشیانه میسازند. جوجه آنها پوشیده از کرکپر است و بعد از خروج از تخم قادر به فعالیت میباشد. غذایشان شامل مواد مختلف حیوانی و بعضی مواد گیاهی است.
گونههای آبچلیک
آبچلیک تکزی ,آبچلیک خالدار ,آبچلیک آوازخوان

[A & H]

آبچلیک تکزی
آبچلیک تکزی (به انگلیسی: Solitary Sandpiper) از گونههای آبچلیک است. این پزنده درشتتر و چاقتر از آبچلیک خالدار و آبچلیک آوازخوان است. در پرواز به آسانی به وسیله سیاهی زیر بالها (که در آبچلیک خالدار سفید مایل به نخودی است)، سطح پشتی تقریبا سیاه که تضاد شدیدی با سفیدی درخشان دمگاه، قسمت عمده دم و سطح شکمی دارد، تشخیص داده میشود. گردن و سینهاش دارای رگهرگه قهوهای مایل به خاکستری است، بخصوص در طرفین، خط بالی ، و دمش در انتها دارای راهراه عرضی سیاه میباشد





آبچلیک آوازخوان



انگلیسی : Common Sandpiper
فرانسوی : Chevalier guignette
لاتین : Tringa hypoleucos
مشخصات:
19 سانتی متر ؛ این پرنده به وسیله سطح پشتی قهوه ای مایل به زیتونی ( که در تابستان خالهای سیاه نامشخصی دارد ) ، دمگاه و دم قهوه ای با طرفین سفید ، سطح شکمی سفید که در روی گردن و سینه رگه های کمرنگی دارد ، تشخیص داده می شود .
معمولا در ارتفاع کم و نزدیک به سطح آب پرواز می کند . بال زدن آن سریع و کم دامنه است و توام با بالبازروی های کوتاه مدت می باشد . در این حالت بال ها را خمیده و رو به پایین نگاهمیدارد و خط بالی سفید آن کاملا پیداست . نشانه های دیگر تشخیص آبچلیک آوازخوان ؛ یکی صدای مخصوص آن و دیگری حرکت مداوم بالا و پایین بردن سر و دم می باشد .
غالبا بین سنگ های ساحل رودخانه ها می دود . از آبچلیک های دیگر با اندازه کوچک و سطح پشتی و دمگاه تیره رنگ مشخص می شود .
زیستگاه:
رودخانه ها ، جویبارهای کوهستانی و دریاچه ها . در ضمن گذر مهاجرتی در سواحل و خورها دیده می شود . بین ریگ ها و سنگ های سواحل رودخانه ها و دریاچه ها زادوولد می کند .
پراکندگی:
آبچلیک آوازه خوان پرنده ایست که به تعداد نسبتا فراوان در ایران زادوولد می کند و به صورت مهاجر عبوری در همه جا دیده می شود . به تعداد کم ، زمستان را در ساحل بلوچستان می گذراند .